“Asgjë nuk ishte e lehtë por puna e madhe, në fund, na solli këtu. Dhe kjo është shtytja më e mirë për të vazhduar rritjen”.

Historia e Antonion Plakës vjen nga larg, në kohë dhe hapësirë dhe fillon me vendimin e dhimbshëm për të lënë shtëpinë dhe prindërit e tij në Fier, ku ata ende jetojnë, për t’u bashkuar me vëllain dhe kushëririn e tij të madh që tashmë jetonin në Pistoia. Qytet në të cilin komuniteti shqiptar janë pakica kryesore për nga numri i banorëve, që është afër 9% e numrit të përgjithshëm të qytetarëve.

“Në vitin 1998 isha 13 vjeç por të vazhdoja të jetoja në Shqipëri ishte e pamundur. Në ato vite nuk kishte punë, nuk kishte paqe, nuk kishte të ardhme. Pikërisht në atë moment vendosa të vij në Itali për të kërkuar pasurinë time dhe për të jetuar jetën time, për atë që ndjeja në të vërtetë se isha. Kështu që u nisa dhe u bashkova me një pjesë të familjes sime”.

Në atë kohë, siç tregon Plaka, kushëriri i tij kishte tashmë një stendë fruta-perimesh në via Clemente IX, ku punonte edhe vëllai i tij, i cili është nëntë vjet më i madh. Aty nisi të hidhte hapat e parë në industri. Sigurisht, nuk ishte e lehtë.

“Ditët tona fillojnë në tre e gjysmë të mëngjesit kur bie alarmi. Çdo ditë, edhe sot, shkoj në tregun e madh Novoli për të marrë fruta dhe perime. Shtatë ditë në javë, me ditët që shkojnë deri në mbrëmje, me përjashtim të së dielës kur punojmë gjysmë dite”.

Dimër, verë, i ftohtë, shi, diell përvëlues. Asgjë nuk e ndalon familjen Plaka, e cila pas tezgës së parë në via Clemente IX ka hapur edhe atë në via Spartitoio. Megjithatë, në një moment të caktuar lindi nevoja për të zgjeruar biznesin dhe për t’u fokusuar në diçka tjetër, duke e ndarë gjithashtu biznesin nga ajo e pjesës tjetër të familjes.

“Kur vendosa ta bëj këtë kërcim, qoftë edhe pak në errësirë ​, shpjegon Antonio Plaka, mendova për vajzat e mia, të cilat tani janë tetë dhe dhjetë vjeç. Uroj që vajzat e mia të jenë mirë dhe të studiojnë sa më shumë, gjë që fatkeqësisht më ka munguar. Unë dua që ato të bëjnë atë që u pëlqen më shumë dhe atë që ndiejnë të bëjnë. Megjithatë, nëse një ditë duan të vazhdojnë këtë biznes familjar, uroj që të paktën të qëndrojnë larg shiut. Prandaj doja të provoja edhe rrugën e dy dyqaneve”.

Dyqane ku Plaka shet një përzgjedhje të kujdesshme të produkteve tipike toskane dhe më gjerë. Nga djathrat te vera, deri te një përzgjedhje shampanjash prestigjioze.

Në dyqanin viale Adua, përveç blerjeve, mund të keni edhe aperitivë, “të hani dhe rrini për qejf”.

“Që kur isha djalë gjithmonë kam pasur ëndërr të bëj diçka të tillë, por kurrë nuk e imagjinoja se do të isha në gjendje të bëja atë që bëra më pas. Sakrificat ishin të shumta, megjithatë sot kënaqësia është vërtet e madhe. Me familjen time ne kemi zgjedhur të jetojmë në Pistoia dhe të ndërtojmë jetën tonë dhe të ardhmen e fëmijëve tanë këtu. Dhe për këtë, nga zemra, më duhet të falënderoj njerëzit e Pistoias që na kanë dhënë gjithmonë besim të madh. Të mbërrish në një qytet të ri, të jesh i huaj dhe të fillosh të shesësh fruta dhe perime nuk është e lehtë. Në fillim mund të ketë pak mosbesim. Në Pistoia, nga ana tjetër, të gjithë na besuan që në fillim, deri në atë pikë sa na lejuan të rritemi shumë me biznesin tonë”.

Sot Antonio Plaka ka shtatë punonjës të ndarë në tre dyqane. Por kjo nuk është e gjitha, sepse projektet e tij janë ende të shumta.

Ajo që dua të them, përfundon ai, është se nëse bëni përpjekje, gjërat bëhen. “Me familjen time filluam me pak dhe ndërtuam shumë. Sigurisht, përpjekja ka qenë dhe është ende. Por asgjë nuk vjen nga asgjëja. Dhe mendoj se ky është mësimi më i rëndësishëm për fëmijët tanë”./il tirrenio