ILACET PËR HUMBJE PESHE janë kudo. Në gazeta dhe në mediat sociale, thashethemet për injeksione që mund të ndihmojnë në shkrirjen e 10-20% të peshës trupore të dikujt duket se janë të vështira të shmangen.

Lajmi i vërtetë po varroset. Këto ilace ofrojnë një opsion të ri të fuqishëm për të trajtuar obezitetin, i cili tashmë pranohet gjerësisht nga mjekët si një sëmundje kronike.Të qenit seriozisht mbipeshë rrit rrezikun e një personi për të vuajtur nga diabeti, sëmundjet e zemrës, goditjet në tru dhe 13 lloje të ndryshme kanceri.Por ka prova që, për shumicën e njerëzve, dieta nuk është një mënyrë efektive për të humbur dhe mbajtur sasi të mëdha peshe: trupi lufton përpjekjet për të zhvendosur më shumë sasi. Por si mund të ndihmojnë ilacet e reja?

Historia e ilaçeve për humbje peshe është një përrallë për të ardhur keq. Në vitin 1934, rreth 100,000 amerikanë po përdornin dinitrofenol për të hequr kilogramët e tepërt.Është toksike dhe shkakton katarakte dhe, herë pas here, vdekje. Sipas një vlerësimi, 25,000 njerëz u verbuan nga droga;Ai u ndalua si një ilaç për përdorim tek njerëzit në vitin 1938, por vdekjet vazhdojnë edhe sot e kësaj dite, pasi njerëzit janë ende të joshur për ta blerë atë në internet.

Amfetaminat e radhës u bënë tepër të njohura derisa u bë i dukshëm rreziku i varësisë dhe efekteve të tjera anësore. Ephedra, një mjekim bimor i cili në vitin 1977 u mor nga rreth 70,000 njerëz, u ndalua gjithashtu në Amerikë pasi çoi në vdekje. Dy ilaçe të tjera për humbje peshe, rimonabant dhe sibutramine, u tërhoqën nga shitja për shkak të shqetësimeve që lidhen me sigurinë e tyre.

Gjenerata e re e ilaceve për humbje peshe, të cilat duken shumë më të sigurta, u zbuluan rastësisht.Ato u krijuan për të përmirësuar rregullimin e glukozës tek diabetikët, të cilët vuajnë nga një tepricë e sheqerit në gjak.Ilaçet përdorin zinxhirë të shkurtër të aminoacideve për të imituar hormonet e prodhuara natyrshëm nga trupi pas një vakti, por që diabetikët ndonjëherë i prodhojnë në sasi të pamjaftueshme.

Ilaçet semaglutide (shitet si ëegovy) dhe tirzepatide (që do të shitet si Mounjaro) imitojnë veprimin e peptidit-1 të ngjashëm me glukagonin (GLP-1), një hormon i tillë. Kjo rrit prodhimin e insulinës (e cila transporton sheqerin në gjak në qelizat e trupit) dhe redukton prodhimin e glukagonit (i cili lëshon sheqerin në qarkullimin e gjakut nga mëlçia).Gjithashtu ngadalëson ritmin me të cilin stomaku zbrazet, duke krijuar një ndjenjë ngopjeje që redukton oreksin.Përveç kësaj, ilaçi mund të rrisë shpenzimin e energjisë duke ndryshuar indin dhjamor në ind dhjamor kafe, i cili ka më shumë gjasa të digjet ndërsa pushon. Këto efekte jo vetëm që ndihmojnë diabetikët, por edhe nxisin humbjen e peshës.