Dhe zyrtarë të shumtë të Kremlinit, udhëheqës ushtarakë dhe propagandues të medias kanë theksuar fuqimisht se armët bërthamore mund të vendosen kundër perëndimit, si Shteteve të Bashkuara, Mbretërisë së Bashkuar dhe Gjermanisë, që vazhdojnë t’i ofrojnë ndihmë Ukrainës, megjithëse ekspertët ndryshojnë se sa serioze janë këto kërcënime në të vërtetë. Në fillim të këtij viti, presidenti rus Vladimir Putin pezulloi përkohësisht pjesëmarrjen e vendit të tij në Traktatin e përbashkët të START-it të ri me SHBA-në dhe në mars njoftoi se Moska do të ndërtonte objekte ruajtjeje taktike të armëve bërthamore në Bjellorusi, një vend i drejtuar nga aleati i ngushtë i Putinit, Alexander Lukashenko.

Ndërkohë të shtunën, Anton Gerashchenko, një këshilltar i ministrit të Punëve të Brendshme të Ukrainës dhe një komentues i mediave sociale, ndau një video të kolonelit rus në pension Mikhail Khodaryonok që shfaqej në një program lajmesh shtetërore, duke diskutuar tensionet me kombet në Detin Baltik. Ai paralajmëroi Suedinë, e cila ende nuk është anëtarësuar në NATO, por është në proces të përpjekjes për ta bërë këtë, kundër “sjelljes antagoniste ndaj Rusisë”.

Ai paralajmëroi gjithashtu se tensionet në rajon mund të çojnë në një konflikt të pashmangshëm bërthamor me anëtarët e tjerë të NATO-s në rajon. “Megjithatë, kjo në fakt do të çonte në një konflikt midis Federatës Ruse dhe NATO-s”, tha Khodaryonok, sipas përkthimit nga Gerashchenko.

“Dhe ky konflikt mund të jetë vetëm bërthamor…”. Suedia është në mesin e disa vendeve evropiane, së bashku me ato si Ukraina dhe Gjeorgjia, që NATO i njeh si anëtarë aspirantë. Ajo ka tentuar t’i bashkohet aleancës që në fillim të këtij viti, pasi u bllokua nga rezervat nga Turqia. Por në korrik, presidenti turk Recep Tayyip Erdogan hoqi dorë nga kundërshtimi i tij ndaj anëtarësimit të Suedisë në NATO. Finlanda u pranua zyrtarisht në prill, ndërsa vende të tjera baltike si Polonia, Estonia dhe Letonia, u pranuan midis 1999 dhe 2004.

Disa ekspertë kanë thënë se anëtarësimi i Suedisë në aleancë do ta kthente Detin Baltik në një “Liqen të NATO-s”, duke penguar rëndë Rusinë aftësia për të vepruar mbi të. Neni 5 i marrëveshjes së NATO-s thotë se vendet anëtare do ta shohin një sulm ndaj njërit prej tyre si një sulm ndaj të gjithëve dhe do të ofrojnë ndihmën e nevojshme ushtarake në përgjigje. Prandaj, një sulm nga Rusia kundër njërit prej këtyre anëtarëve mund të çojë në një konflikt shumë më të gjerë ndërkombëtar.