Premisa dhe komploti i “The Substance” janë të thjeshta: aktorja e njohur dhe guruja e fitnesit Elisabeth Sparkle (Demi Moore, në një performancë përtypëse peizazhi) ka një yll në ‘Walk of Fame’ dhe një shfaqje të njohur ushtrimesh.

Në krye të filmit, ajo po feston ditëlindjen e saj të 50-të dhe zbulon se po pushohet nga shefi i saj Harvey (Dennis Quaid), një ekzekutiv i poshtër dhe i vrazhdë argëtimi, shkruan CNN.

Nga atje, një Elisabeth gjithnjë e më e shqetësuar mëson për një drogë misterioze të tregut të zi të njohur si Substanca, e cila i premton asaj një version më të ri dhe më vital të vetvetes, me disa paralajmërime.

Sue, e luajtur nga Margaret Qualley, një “vetë” e re epshore dhe plot gjallëri që planifikon të rifitojë lavdinë e dikurshme të Elisabeth.

Dyshja duhet vetëm të ndjekë disa rregulla të thjeshta, por të panegociueshme, siç diktohen nga kompania që ofron Substancën. Sigurisht, ky ekuilibër nuk zgjat shumë.

Pa dhënë shumë, ajo që vijon është një vështrim i çmendur në përpjekjen e dëshpëruar të Elisabeth për të qëndruar në krye, e shoqëruar me varësinë në rritje të Sue ndaj admirimit që ajo shkakton nga të gjithë rreth saj. Gjithçka arrin kulmin në një akt përfundimtar që i sjell kuptim të ri termit “banjë gjaku”.

Regjisorja ka thënë se filmi vë në dukje mënyrën se si shoqëria i trajton dhe përshkruan gratë, gjë që i dha bazë natyrës grafike të përmbajtjes.

Është një ndjenjë që Moore e ka prekur gjithashtu kur flet për mënyrën sesi “Substanca” jo vetëm zbulon atë që shoqëria dhe bota u shkakton grave të moshuara, por atë që gratë dhe burrat i shkaktojnë vetes gjithashtu.