Ky është një nga projektet më ambicioze të shtetit fqinjë që, pavarësisht se u debatua shumë, ende ka mbetur në raft për shumë dekada.

Megjithatë, koalicioni qeverisës i krahut të djathtë të Italisë shpreson të ringjallë pasuritë e Siçilisë duke ringjallur planet e braktisura për një urë shumë miliardëshe në ngushticën e Mesinës. Qeveria e Giorgia Melonit e sheh urën si “çelësin” për forcimin e ndikimit të Italisë në Mesdhe dhe forcimin e vendit si një portë për në Afrikë.

Nëse ura ndërtohet, ajo do të jetë më e gjata në botë pasi gjatësia e saj do të jetë 3.2 kilometra.

Ndërtimi i urës krijoi mendime të ndryshme në vend. Kishte nga ata që mendonin se lidhja do të ndihmonte në rritjen e ekonomisë së Siçilisë, duke ngushtuar hendekun midis veriut të pasur dhe jugut më të varfër, dhe atyre që besonin se kjo do të shpërdoronte pasurinë shtetërore dhe do të përfitonte mafia që drejton rajonin.

Në Italinë jugore ka dy sindikata të mëdha të krimit të organizuar “Ndrangheta” kalabreze dhe “Cosa Nostra” siciliane që kërkojnë të marrin një pjesë të projekteve të ndërtimit.

Matteo Salvini hodhi poshtë shqetësimet. “Unë nuk kam frikë nga infiltrimi kriminal,” tha ai së fundmi në parlament, “ne do të jemi në gjendje të garantojmë që kompanitë më të mira italiane dhe evropiane do të jenë atje. Do të ketë organe mbikëqyrëse që do të kujdesen për çdo euro të investuar në urë”

Për më tepër, ura gjigante është një ndërmarrje e rrezikshme në një zonë aktive sizmike. Ngushtica e Mesinës shtrihet përgjatë një çarje ku një tërmet me magnitudë 7.1 në vitin 1908 vrau më shumë se 100,000 njerëz dhe shkaktoi një cunami që shkatërroi zonat bregdetare si në Kalabri ashtu edhe në Siçili. Mbetet ngjarja sizmike më vdekjeprurëse e regjistruar në Evropë deri më sot.

Edhe ujërat janë të trazuara. Rrymat janë aq të forta sa që shpesh shkulin algat nga fundi dhe ndryshojnë çdo gjashtë orë.

Të parët që donin të bashkonin jugun e Italisë me Siçilinë ishin romakët, të cilët, sipas disa historianëve, kishin ndërtuar një urë me fuçi dhe varka. Diktatori Benito Mussolini ringjalli ëndrrën për të lidhur Sicilinë me kontinentin, por projekti mbeti në letër.

Kur Silvio Berlusconi u kthye në pushtet në fillim të viteve 2000, fitoi fonde nga Brukseli dhe në vitin 2009, kontrata për ndërtimin iu dha kompanisë “Ngushtica e Mesinës”.

Marrëveshja parashikonte një lidhje hekurudhore dhe rrugore midis Mesinës në Siçili dhe rajonit të Kalabrisë në kontinent.

Por planet u rrëzuan edhe një herë kur në vitin 2013, ish-kryeministri Mario Modi mbylli kompaninë e ndërtimit, dhe kështu u mbyllen edhe planet për ta ndërtuar atë.