zoom

Bota

Profil/ Kush është Jordan Bardella, 28-vjeçari që po shkund politikën franceze?

Jordan Bardella – presidenti 28-vjeçar i “Tubimit Kombëtar” (Rassemblement National -RN) të ekstremit të djathtë, – tejkaloi kryetaren e partisë së tij, Marine Le Pen, për herë të parë në një renditje mujore të figurave politike më të favorizuara të Francës.

I rritur në një shtëpi me një prind, ai u bë zyrtarisht lideri i partisë kur ishte vetëm 27 vjeç, por që mburret me aftësitë e komunikimit të një politikani shumë më të vjetër.

Por popullariteti i tij nuk është një kërcënim për dinastinë e familjes Le Pen, e cila ka sunduar RN-në që nga themelimi i saj. Ekspertët argumentojnë se ky është rezultat i një përpjekjeje shumëvjeçare të llogaritur me kujdes, të përforcuar nga vetë Le Pen. Dhe funksionon qartë.

Me Bardella-n që kryesoi listën, RN shënoi dyfishin e votave të aleancës centriste të Macron në zgjedhjet e Parlamentit Evropian – duke e shtyrë Macron të njoftonte në televizion se po shpërndante parlamentin dhe do të thërriste zgjedhje të parakohshme për 30 qershor.

“Franca ka dhënë verdiktin e saj dhe nuk ka asnjë apel”, tha Bardella, teksa më herët i kërkoi Macron të thërriste zgjedhjet e parakohëshme.

“Bashkatdhetarët tanë kanë shprehur dëshirën për ndryshim, por edhe një rrugë për të ardhmen”, u tha ai mbështetësve, duke shtuar se rezultati tregoi “vendosmërinë e vendit tonë që Bashkimi Evropian të ndryshojë drejtim”.

“Është era e shpresës dhe është vetëm fillimi”, tha ai, duke e përshkruar Macron si një “president të dobësuar”.

“Jo kundër Europës”

Bardella mori drejtimin e RN-së nga Marine Le Pen, e cila është përpjekur të çlirojë partinë nga gjurmët raciste dhe antisemitike të lëna nga babai i saj dhe bashkëthemeluesi i partisë, Jean-Marie Le Pen.

Le Pen, e cila ishte nënkampione në dy zgjedhjet e fundit presidenciale, ka mbetur udhëheqëse e partisë në parlament dhe pritet të kandidojë sërish në vitin 2027.

Por pasardhësi i saj karizmatik, i cili ka 1.2 milionë ndjekës në TikTok, po rezulton të jetë një aset i madh në tërheqjen e një turme gjithnjë e më të re për të votuar për partinë.

Le Pen ka sinjalizuar se ai do të ishte kryeministër nëse ajo fiton zgjedhjet për në Elysee në 2027. Por ka pasur zhurma brenda RN se i riu i ri mund të jetë një kandidat edhe më i mirë se mentori i tij.

Historia e kuruar me kujdes e Bardella-s ka shtuar zbutjen e imazhit të RN-së, të cilën Jean-Marie Le Pen dikur e drejtonte nga një vilë në një qytet të pasur në perëndim të kryeqytetit.

Udhëheqësi i RN-së në vitin 2022 ndau detaje rreth fëmijërisë së tij në katin e tetë të një blloku kullash të zbehtë në zonën e pushtuar nga krimet, Seine-Saint-Denis, në verilindje të Parisit.

Gjatë fushatës, Bardella u pa gjerësisht se kishte fituar një debat televiziv kundër kryetares pak të njohur të listës së partisë së Macron, Valerie Hayer.

Me sa duket i nervozuar nga kapacitetet e Hayer-it në formatin kokë më kokë, kryeministri Gabriel Attal pastaj u përball me Bardella-n në një debat më 23 maj dhe ia doli që ta vendoste shefin e RN nën presion të konsiderueshëm mbi Evropën.

Attal u përpoq ta përshkruante Bardella-n si drejtues të një partie pa substancë që nuk kishte asnjë interes serioz për Evropën dhe një vizion “për t’u dorëzuar kundër vetes dhe fundit të Bashkimit Evropian”.

Bardella kundërshtoi: “Unë nuk jam kundër Evropës. Unë jam kundër mënyrës se si funksionon Europa tani.”

Duke parë një rol të rëndësishëm në Evropë pas zgjedhjeve, Bardella e ka larguar RN-në nga fraksioni Alternativa për Gjermaninë (AfD), duke thënë se nuk do të ulet më në parlament me fraksionin pas një sërë polemikash.

‘Kapiten, oh kapiten’

Kritikët e Bardella-s e akuzojnë atë se shpenzon shumë kohë për të përmirësuar imazhin e tij publik dhe jo mjaftueshëm duke studiuar çështje të rëndësishme politike.

Ligjvënësi evropian i ekstremit të majtë, Manon Aubry, e ka përshkruar atë si një “parlamentar fantazmë” pasi shpesh nuk është paraqitur në dhomën evropiane gjatë pesë viteve të fundit.

Dhe ngritja e tij nuk ka qenë krejtësisht pa polemika.

Një raport i televizionit francez pretendoi në janar se ai përdori një llogari anonime në Twitter për të ndarë mesazhe raciste kur ishte një zyrtar i zgjedhur vendor, pretendimet që ai i ka mohuar me forcë.

Një postim i vitit 2017 nga llogaria “RepNat du Gaito” përfshin një imazh të turpshëm që tallte Theo Luhaka, një i ri me ngjyrë që pësoi lëndime të rënda anale nga një shkop gome policie atë vit, thuhet në raportin e France 2.

Bardella nuk e ka revolucionarizuar sistemin e besimit të partisë, theksojnë ekspertët, por ai ende po i jep partisë së tij një atmosferë rinore.

“Kapiten, oh kapiten, ne kemi nevojë që ti të na drejtosh”, thuhet në kolonën zanore të postimit të tij të fushatës në TikTok.

Bardella, një produkt marketingu

“Jordan Bardella është një lloj produkti,” tha Pierre-Stéphane Fort, një gazetar investigativ i cili kaloi mbi një vit duke hulumtuar Bardella, në një intervistë telefonike me Courthouse News. “Ai është një produkt marketingu që Marine Le Pen e donte dhe e financoi.”

Le Pen kandidoi për presidencën franceze në vitin 2012 dhe përsëri kundër presidentit aktual Emmanuel Macron në 2017 dhe 2022. Ajo fitoi 41.5% të votave në zgjedhjet e fundit, duke mposhtur paraqitjen e saj të mëparshme. Babai i saj filloi partinë dhe ajo u përpoq të riemëronte RN duke ruajtur shumë nga pozicionet e tij.

Bardella u rrit në periferi të Parisit të Seine-Saint-Denis në një kompleks banesash sociale, me një nënë beqare. Ai nuk ka një diplomë universitare. Babai i tij, i cili e mori me vete në pushime luksoze dhe financoi shkollimin e tij privat, nuk është pjesë e narrativës zyrtare.

Ky është një kontrast i fortë nga profili tipik i politikanëve francezë, të cilët zakonisht kanë prejardhje të privilegjuar dhe kanë diploma nga një pjesë e vogël e universiteteve që prodhojnë ministra dhe presidentë. Le Pen është shumë pjesë e kategorisë së fundit.

RN përdori ndryshimin në biografi për të ndërtuar një histori rreth Bardella-s që e ndihmon atë të rezonojë me votuesit e rinj dhe të klasës punëtore, një demografi që Le Pen ka luftuar për ta fituar. Fort thotë se rrëfimi e pozicionon Bardella-n si “njeriun e vetë-bërë”, duke përforcuar nocionin e Francës si një shoqëri e bazuar në merita, ku çdokush mund të ngjitet në shkallët shoqërore përmes punës së palodhur dhe përkushtimit.

“Për RN, kjo është shumë e çmuar sepse ai mund ta përdorë atë për të përcjellë një mesazh politik,” tha Fort. “Unë u rrita në banesat sociale, i di rreziqet e emigracionit, të delikuencës” … diskursi tipik i RN, por në rastin e tij, është i besueshëm, gjë që nuk ishte rasti për Marine Le Pen.”

Në fillim të marsit, Bardella nisi zyrtarisht fushatën e tij për zgjedhjet evropiane nga Marseja.

“Gjatë takimit në Marsejë … patëm ndjenjën se ai po mbante një fjalim golist, që do të thotë rikthimi i shtetit, një formë sovraniteti, por një sovranizëm që nuk ishte kundër Europës apo një formë e nacionalizmit të ngushtë, por më tepër një krenari franceze,” tha përmes telefonit Luc Rouban, një studiues i specializuar në transformimet e demokracisë në Francë dhe Evropë.

Bardella iu nënshtrua trajnimit për media nga 2018-2022, tha Fort, duke mësuar gjithçka nga mënyra se si të buzëqeshte deri tek arti i shmangies së sulmeve politike në ekran.

Ai e paraqet veten si “dhëndrri ideal” – gjithmonë me kostum, tradicional, i vjetër. Ai është i pashëm, karizmatik dhe i njohur për “vijat e tij me grusht”, goditjet provokuese që shpesh i fut në fjalime dhe debate. Ai është politikani i tretë më i popullarizuar francez në TikTok, me mbi 1 milion ndjekës.

Sylvie Way, një grua 50-vjeçare që jeton në Francën veriore, krijoi dy grupe në Facebook në mbështetje të Bardella-s, njëri prej të cilëve ka mbi 30,000 anëtarë. Postimet e fundit nga anëtarët përfshijnë një foto me tekstin ku lexohet “Franca nuk është Afrikë!!!” Në njërën, një grua bjonde është e veshur me asgjë tjetër veçse një flamur francez. Është një foto e Bardella-s në palestër dhe një poster politik i tij që shkruan “Franca po kthehet”.

“Ata angazhuan shumë të rinj,” tha Way. “Ata morën besimin e të rinjve.”

Kur Way flet për Bardella, ajo i referohet atij me emrin e tij të parë.

“Pra, pikat e forta të Jordan-it,” tha Way përmes telefonit. “Ai vjen nga zona komuniste e Seine-Saint-Denis, që do të thotë se i njeh shumë mirë dhe i di të gjitha gabimet e tyre.”

Pika e dytë e Way është se ai kurrë nuk lexon asgjë nga një teleprompter ose shënime, dhe flet gjithmonë natyrshëm – një dremitje për zgjuarsinë mediatike të Bardella.

“E treta është se ai bën ‘goditje’ si Donald Trump,” vazhdoi ajo. “Unë jam një admiruese e zjarrtë i Donald Trump.”

Axhenda tradicionale e RN mbron politikat që promovojnë identitetin kombëtar. Ai kritikohet gjerësisht si ksenofob dhe racist. Këshilli i Shtetit ruan klasifikimin e tij të RN-së si një parti politike e ekstremit të djathtë, pavarësisht përpjekjeve të RN-së për të hequr “ekstremin” nga klasifikimi.

RN u themelua dhe ka qenë gjithmonë e udhëhequr nga familja Le Pen. Por një nga pikat më të mëdha të shitjes së Bardella është se ai nuk është një Le Pen.

“Marine Le Pen mori frenat e asaj që filloi babai i saj…. Ajo kishte gjithmonë emrin e Tubimit Kombëtar me partinë dhe babain e saj që e drejtonte atë, “tha Way. “Për shkak se ai nuk e ka emrin, nuk mund ta demonizosh – nuk mund të thuash “po, ai ka idetë e Jean-Marie Le Pen, babait.” Është e pamundur.”

Jean-Marie Le Pen themeloi RN në vitin 1972 dhe partia është përfshirë në skandale që atëherë. Retorika e tij konsistente antisemitike – përfshirë mohimin e Holokaustit – ishte aq e neveritshme sa la një trashëgimi në RN nga e cila Marine Le Pen gjithmonë përpiqej të çlirohej.

Bardella ofron një mundësi të re për festën.

“Ai nuk ka një emër që është shoqëruar gjithmonë me probleme dhe skandale,” tha Rouban. “Kështu që ai mund të mishërojë idenë e rinovimit të një të drejte konservatore.”

Por pikëpamjet e Bardella nuk ndryshojnë vërtet nga ato të Le Pen. Ai nuk po e drejton domosdoshmërisht partinë drejt reformës, por është personi që mund të ndihmojë në riemërtimin e imazhit të saj.

Për shembull, megjithëse Bardella dukej se mbante një qëndrim divergjent ndaj Putinit – një mik i vjetër i partisë – të dhënat e tij të votimit tregojnë një histori tjetër. Në Parlamentin Evropian, ai votoi kundër shumicës së rezolutave që dënonin Putinin dhe atyre që denonconin regjimin e burgjeve të kundërshtarëve politikë si Alexei Navalny. Sipas Fort, ato vota tregojnë përafrimin e tij me qëndrimin tradicional pro-Putin të RN. /Zoom.al