Silianovska pohoi se mënyra në të cilën ajo do të përdorë emrin e vendit “është një çështje e përcaktimit personal , një e drejtë e garantuar me akte më të larta se ato të zbatueshme në marrëveshjet dypalëshe”.

Ajo pohoi se përmes dialogut do të përpiqet të bindë Greqinë për “korrektësinë” e pretendimeve të saj dhe shtoi se ka një plan se si të veprojë.

“Sigurisht që kam një plan. Plani është ndërtimi i marrëdhënieve të mira fqinjësore. Plani është të kesh respekt dhe respekt për veten. Dhe mendoj se, si në politikë, duhet kërkuar arti i së mundshmes. Së shpejti do ta bëjmë”, tha Silianovska.

Në pyetjen rreth paralajmërimeve nga pala greke për ankesë të mundshme në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë për mosrespektim të dispozitave të Marrëveshjes së Prespës, Silianovska kujtoi vendimin e mëparshëm të së njëjtës Gjykatë (në vitin 2011), në ankesën e Republika Maqedonase kundër Greqisë për shkelje të Marrëveshjes së Përkohshme që nga viti 1995;

“E njëjta Gjykatë Ndërkombëtare, në të cilën u përballëm me Greqinë, vendosi për shkelje të nenit 11 të Marrëveshjes së Përkohshme, që ishte gjithashtu një marrëveshje ndërkombëtare. Nuk mendoj se do të shkojmë menjëherë në gjykatë. Ka një gradim në Marrëveshjen e Prespës. Fillimisht vihet në dukje, diskutohet, pyetja i drejtohet edhe OKB-së dhe më pas shkon në gjykata. Vendimet e gjykatave duhet të jenë erga omnes (të zbatueshme për të gjithë), por në rastin tonë kjo nuk ka ndodhur”, tha Silianovska.