Pjesë nga artikulli i botuar nga DailyMail:

Komuniteti shqiptar u shndërrua në një qytet fantazmë, sepse të rinjtë e tij më të zgjuar do të preferonin të merrnin shanset e tyre me gomone në Britani të Madhe sesa të kalonin një ditë tjetër në vendin e rrënuar nga korrupsioni.

I ndërtuar gjatë kohës së komunizmit për të akomoduar punëtorët në një rafineri të re nafte, Cerriku është një qytet i vogël me shtëpi me ngjyra pastel, një orë me makinë në jug të kryeqytetit shqiptar, Tiranës.

Fundjava e kaluar shënoi përvjetorin e saj të 70-të, megjithatë askush që takova në këtë komunitet rural të mjerë – dhe në tkurrje të shpejtë – prej 27,000 banorësh nuk kishte shumë oreks për festimet e planifikuara qytetare.

Dekada më parë, kur rafineria ofronte qindra vende pune dhe fushat aty pranë ishin të mbushura me agrume, ky vend grumbullimi ishte i mbushur me aktivitet.

Ishte veçanërisht popullor me të rinjtë, të cilët mblidheshin këtu në orët e vona të pasdites pasi kishin përfunduar turnet e tyre të punës dhe mësimet e shkollës.

Kur regjimi komunist ra në vitin 1991, rafineria pasoi shpejt. Me pak ose aspak investime të qeverisë, në Cërrik nuk ka më asnjë industri.

Kur arrita në shesh në muzg, ato pak fytyra që pashë ishin të vjetra dhe të dëshpëruara.

E kërrusur në stallën e saj, Bukurie Hamiti, 63 vjeç, e cila jeton me bashkëshortin dhe pesë anëtarët e familjes në një apartament me dy dhoma, po përpiqej të shiste farat e lulediellit me 5 cent po ato nuk ishin marrës.

“Dikur ishte kaq e zënë në këtë kohë të ditës, por të gjithë janë larguar,” ngriti supet ajo. “Të rinjtë kanë shkuar të gjithë të jetojnë me ju, në Angli.”

Duke kaluar në shëtitjen e saj në mbrëmje, Bejaze Dine, 70 vjeç, ndaloi për të më treguar se si çdo anëtar i fundit i familjes së saj – gjashtë fëmijë dhe 11 nipër e mbesa – ishin zhvendosur jashtë shtetit, megjithëse në rastin e saj në Gjermani, Greqi dhe Itali.

“Më mungojnë të gjithë, por nuk mund t’i fajësoj për largimin. Nuk ka asgjë për ta këtu. Në ditët e komunizmit, jeta ishte 100 herë më e mirë, – tha ajo. Në atë kohë, të gjithë punonin dhe jo gjithçka ishte për paratë.

E zhgënjyer mjaftueshëm për të vajtuar diktatorin tiranik të Shqipërisë, vdekja e të cilit në 1985 shënoi fillimin e fundit të epokës komuniste, ajo iku duke bërtitur: “Zoti ruajt Enver Hoxhën!”

Dukej sikur brezi i ri i qytetit ishte zhdukur nga ndonjë murtajë që kishte kapur pikërisht moshën e tyre.

Fakulteti prestigjioz i fizikës i Universitetit të Tiranës dikur nxirrte shkencëtarë me famë botërore. Por këtë vit ndjenja e apatisë është e tillë që vetëm dhjetë studentë janë maturantë.

Megjithatë, si mund të presin pushtetarët e Shqipërisë që të rinjtë të jetojnë një jetë shembullore kur shoqëria që ata kanë krijuar është e mbushur me korrupsion dhe kaq shumë prej tyre ‘kanë hundët në lug’?

Partitë politike rivale në mënyrë të pashmangshme fajësojnë njëra-tjetrën. Gjatë intervistës time 90-minutëshe me liderin e opozitës Sali Berisha, 74 vjeç, ai bëri një sërë akuzash kundër Ramës, i cili e rrëzoi atë nga posti i kryeministrit në vitin 2013.

Kryetari i Partisë Demokratike foli për një projekt qeveritar prej 400 milionë paundësh për asgjësimin e mbetjeve, ku nuk u ndërtuan asnjëherë inceneratorë; shkollat ??dhe rrugët e reja që u kushtojnë taksapaguesve shqiptarë shumë më tepër se skema të ngjashme në vendet e BE-së, sepse miliona shkojnë në rrugë të gabuar.

“Edi Rama me korrupsion po vjedh kombin dhe është shkatërrues”, tha ai. “Kam parë mediat britanike që thonë [emigrimi masiv nga Shqipëria] ka të bëjë me varfërinë. Por . . . varfëria është tërësisht për shkak të vjedhjes së fondeve publike nga qeveria. Tirana është kthyer në djep korrupsioni.”

Si rezultat, tha ai, migrimi po shkatërronte Shqipërinë.

Ai theksoi raportet se zoti Rama ka fluturuar me avion privat me qira 137 herë vitin e kaluar, duke i kushtuar Shqipërisë 22 milionë paundë.

Ai thotë se kryeministri dyshohet se ka grumbulluar një pasuri prej 200 milionë £; dhe ndërtoi një vilë të madhe jashtë Tiranës, duke pretenduar se e kishte paguar duke shitur vepra arti dhe një libër që ai shkroi, ose duke përdorur fondet e siguruara nga gruaja e tij, Linda, një bankiere.

Megjithatë, siç nxitojnë të vënë në dukje deputetët e qeverisë, zoti Berisha nuk është pa skeletet e tij.

Ndërsa atij tashmë i ishte ndaluar hyrja në SHBA për lidhje të dyshuar me kriminelët e organizuar, ndalimi u zgjerua kohët e fundit për të përfshirë edhe Britaninë.