Është kjo që për një kohë të gjatë, shumë përpara pushtimit, i lejoi ukrainasit të merrnin furnizime me materiale luftarake në Bullgari.

Konfidencialiteti i Sofjes është një qëndrim pragmatik për të pasur interesa tregtare, d.m.th për të fituar para, të bashkëjetojnë me disponimet pro-ruse të një pjese të elektoratit: 70% e popullsisë, sipas sondazheve, ka frikë se do të zvarritet drejt luftës, ndaj mbështetja e saj për Ukrainën është e vakët.

Bullgaria është udhëhequr prej kohësh nga qeveritë e përkohshme dhe do të shkojë në zgjedhje për të pestën herë në dy vjet të dielën më 2 prill, pasi presidenti Rumen Radev shpalli zgjedhje të parakohshme dhe shpërndau parlamentin në fillim të shkurtit.

Kjo paqëndrueshmëri politike kërcënon jo vetëm rrugën që të çon në Eurozonë – në planet e Sofjes hyrja duhet të bëhet më 1 janar 2024, pas miratimit të reformave të nevojshme kundër korrupsionit – por gjithashtu e bën më të vështirë sjelljen e armëve ndaj rezistencës ukrainase.

Ishte vetë presidenti Radev javën e kaluar, i cili zyrtarisht ndërpreu furnizimet deri në zgjedhje, duke shpjeguar se vendi nuk do të marrë pjesë në dërgesën e municioneve të vendosura në Bruksel, por do të mbështesë përpjekjet diplomatike për arritjen e paqes.

“Për sa kohë që ka një qeveri të përkohshme, Bullgaria nuk do të dërgojë avionët e saj luftarakë, sistemet kundërajrore, tanket apo automjetet e blinduara në Ukrainë”, – u tha Radev gazetarëve në një konferencë për shtyp.

Qytetarët bullgarë duhet të jenë të vetëdijshëm për qëndrimet e partive, të cilat pas zgjedhjeve do të vendosin për vendin nëse do të jenë pjesë e përpjekjes për paqen apo e zgjatjes së luftës.

Megjithatë, një hetim i thelluar nga gazeta gjermane “Die Welt”, zbuloi në janar se Sofja ka bërë shumë për të ndihmuar Ukrainën, por e ka bërë atë në fshehtësi, duke u mbështetur te ndërmjetësit që të mund të dërgojnë municion dhe karburant në rezistencë pa provokuar një reagimin e opinionit të vet publikon.