Ai jeton prej dhjetë vitesh në Durrës me gruan e tij dhe është pikë referimi për të gjithë ata që duan të transferojnë vendbanimin dhe vendbanimin tatimor në Tokën e Shqiponjave. Pas 48 vitesh punë në Novara si mekanik motoçikletash ai kaloi detin për të shijuar pensionin. Në vitin 2015 ai paketoi valixhet dhe, në kampin e tij, ndërmori një udhëtim me një drejtim në Shqipëri.

“Arsyeja nuk është vetëm ekonomike pasi çeku i dërguar nga INPS këtu mbetet bruto dhe nuk paguhen taksa – nënvizon Carmine. Por edhe për shkak se ndihet i sigurt, nuk ka krime dhe në mbrëmje ju mund të ecni të qetë pa frikë se mos ju grabitin. Në Shqipëri ekziston siguria e dënimit dhe nuk ka devijime për ata që kryejnë një krim. Dhe kjo, për një të moshuar, është një garanci e qetësisë dhe sigurisw. Dhe pastaj ka plazhe të bukura, njerëz mikpritës dhe një kosto shumë të ulët jetese. Mbrëmë shkuam me miqtë për të ngrënë kec dhe shpenzuam vetëm 15 euro secili për një darkë të plotë. Diçka e paimagjinueshme në vendin tonë!

Pensionistët italianë në Shqipëri janë rritur në mënyrë eksponenciale në tre vitet e fundit. “Ata vijnë nga të gjitha rajonet dhe ka një përfaqësim të mirë edhe nga Pulia, e cila është vetëm gjysmë ore fluturim nga këtu. Përpara vitit 2021 ishim rreth 300 sot, sipas të dhënave më të fundit nga Aire, regjistri i italianëve me banim jashtë vendit, me miratimin e ligjit që u lejon shtetasve europianë që lëvizin të jetojnë në Shqipëri përjashtimin total nga taksat e pensioneve, kemi arritur në gati 3 mijë. Ne pothuajse të gjithë e njohim njëri-tjetrin, jemi një komunitet gjithmonë i gatshëm për të ndihmuar njëri-tjetrin. Çdo të mërkurë takohemi drejtpërdrejt në kanalin tonë në YouTube për të diskutuar të gjitha llojet e temave. Këtu në Durrës pika jonë e takimit është bar restorant “Te Xhabarka” ku organizojmë dreka apo darka të gëzuara.”
“Më është dashur të luftoj për më shumë se një vit me INPS të Novarës, por në fund ia dola. Dhe kështu krijova shoqatën dhe luftova që të gjithë pensionistët italianë të merrnin një leje qëndrimi pa pasur nevojë të blinin një shtëpi ose të gjenin punë”.

Ndaj, lehtësimi i taksave për pensionet është arsyeja e vërtetë e ardhjes së shumë pensionistëve në Shqipëri. “Në praktikë, nëse në Itali 1500 euro bruto bëhen 1150 neto, këtu mbeten 1500 euro të pastra. Dhe nuk vijnë vetëm ata me të ardhura të ulëta – nënvizon Iampietro – ka shumë pensionistë të pasur me mbi 50 mijë euro në vit”.

Inflacioni ka goditur edhe vendin në gadishullin ballkanik, por çmimet janë ende më të ulëta se në Itali. Në vitin 2013, Carmine bleu një shtëpi në Durrës, disa hapa larg detit, në një plazh prej rreth 8 kilometrash, i cili |të kujton bregdetin e Romagnas” -thotë ai-. Për ata që duan të blejnë një apartament në një zonë banimi, çmimet sot janë nga 1100 deri në 1300 euro për metër katror, kur e bleva ishin sa gjysma. Qiratë janë gjithashtu të përballueshme dhe janë rreth 300 euro në muaj, po ashtu edhe shërbimet komunale që arrijnë në rreth 100 euro në muaj, përfshirë rrymën, gazin, wifi, ujin etj.».

Me atë që kursehet në taksa, pra, pensionistët italianë në Shqipëri mund të përballojnë një jetë më shumë se cilësore. Gjithashtu në lidhje me kujdesin mjekësor. Në Shqipëri, shëndetësia publike është ende nën standardet europiane, ndaj është më mirë të mbështetemi tek shëndetësia private “me një shërbim të shkëlqyer”.

Apia ka një marrëveshje me një klinikë në Tiranë ku punojnë shumë mjekë italianë, që ushtrojnë praktikën në të dy vendet. “Për një vizitë specialistike, që në Itali kushton mesatarisht 150 euro, në Shqipëri kushton nga 30 deri në 40 euro dhe nuk ka as lista pritjeje!”.