“Dyshova menjëherë për apandesit për shkak se kur përplasja thembrat në tokë, kisha dhimbje të forta,” tha Armela për BIRN.

Nga Kamza ku jeton, Armela bashkë me nënën e saj morën një taksi dhe u nisën drejt spitalit më të afërt, atë të Traumës, por aty u thanë se duhej të shkonin në urgjencën e Qendrës Spitalore Universitare “Nënë Tereza”.

Por me të mbërritur në urgjencën e QSUNT, një tjetër infermier i përcolli drejt Sanatoriumit, pasi ishte e enjte dhe ‘kirurgjitë i kishin ata”.

Me dhimbje të forta dhe e shqetësuar për shëndetin, Armela thotë se mori një tjetër taksi dhe humbi edhe 20 minuta të tjera kohë përpara se të kishte mundësinë që të vizitohej nga një mjek. Diagnostikimet imazherike zbuluan se Armela nuk vuante nga apandesiti, por nga infeksioni urinar dhe nuk kishte nevojë për ndërhyrje urgjente kirurgjikale.

Por qindra pacientë të tjerë humbasin kohë të çmuar nga njëri spital në tjetrin për shkak të një vendimi të Ministrisë së Shëndetësisë, i cili i ka ndarë urgjencat kirurgjikale mes tre spitaleve kryesore në Tiranë.

Pas djegies së urgjencës së re në Qendrën Spitalore Universitare “Nënë Tereza” në shkurt të vitit të kaluar, Ministria e Shëndetësisë vendosi që t’i shpërndante urgjencat kirurgjikale me Spitalin Universitar të Traumës dhe spitalin “Shefqet Ndroqi” sipas një grafiku javor të përcaktuar.

Aktualisht, urgjencat kirurgjikale trajtohen të hënën në QSUNT, të martën në Spitalin e Traumës, të mërkurën dhe të enjten në spitalin “Shefqet Ndroqi në Sauk dhe në fundjavë rikthehen sërish në QSUNT.

Zyrtarisht, Ministria e Shëndetësisë nuk ka publikuar asnjë informacion për të informuar qytetarët që të drejtohen në spitalin e duhur për të marrë ndihmë urgjente mjekësore.

Një mjek i urgjencës në QSUNT e konsideroi situatën aspak normale, por të diktuar nga mungesa e numrit të shtretërve.

“Kjo nuk është mjekësi. Kjo është të torturojmë dhe sorolloasim pacientët, që mund të vijnë për ndërhyrje emergjente në apadesit, ngatërrim zorrësh, gur në tëmth, etj,” tha mjeku në kushtet e anonimatit për shkak të frikës se mund të përballej me pasoja në punë.

Në urgjencën e QSUNT, një infermiere i tha BIRN se prej më shumë se një viti janë me qindra pacientët që ata i përcjellin në drejtim të Traumës apo Sanatoriumit, në varësi të grafikut të përcaktuar nga Ministria.

“Jo vetëm kaq, por ne na është thënë as mos t’u japim ndihmën e parë, por t’i drejtojmë menjëherë drejt spitaleve që kanë ditën për të pritur urgjencat kirurgjikale,” shtoi ajo.

Një tjetër mjeke në QSUNT ankohet se ndarja e urgjencave mes tre spitaleve të ndryshme nuk është shoqëruar me një fushatë informimi për pacientët.

“Jeta e një pacienti mund të luajë me sekonda,” tha mjekja, ndërsa shtoi se nuk ishte normale që të sëmurët të bënin shëtitje nga njëri spital në tjetrin.

Urgjencat e traumave

Spitali Universitar i Traumës është një institucion shëndetësor me varësi të dyfishtë, nga Ministria e Shëndetësisë dhe ajo e Mbrojtjes. Spitali shërben gjithashtu si qendër kombëtare e traumës, ka funksione kërkimore shkencore si dhe ofron shërbime të urgjencës mjekësore.

Përveç urgjencave kirurgjikale abdominale gjatë ditës së martë, Spitali Universitar i Traumës trajton gjatë viteve të fundit edhe traumat në zemër, të cilat më parë trajtoheshin në repartin e Kardiokirurgjisë në QSUNT.

Një mjek i spitalit të Traumës i tha BIRN në kushtet e anonimatit se kishin mungesa në mjekë dhe aparatura të specializuara për t’i trajtuar të gjitha rastet e traumave në zemër. Mjeku u ankua se në Spitalin e Traumës mungon mjeku kardiokirurg dhe ndërhyrjet në zemër bëhen nga kirurgë të përgjithshëm. Ai tha gjithashtu se mungonte edhe një aparaturë për ndërhyrjet në zemër – aparatura e qarkullimit ekstrakorporal – e cila gjendet në urgjencën e Kardiokirurgjisë në QSUNT, por jo në spitalin e Traumës.

“Këtu mund të nisësh pacientë shumë rëndë, me goditje në zemër, duke ditur se po e çon ta shpëtosh, por këtu po e sjell drejt vdekjes. Kjo pasi atë operacion s’do e bëjë specialisti, që është kardiokirurgu, por kirurgu i përgjithshëm,” tha mjeku i Spitalit të Traumës.

Dy mjekë kardiokirurgë me të cilët BIRN foli theksojnë se mungesa e kardiokirurgëve në spitalin e Traumës ka sjellë që rastet e goditjeve në zemër ata t’i transferojnë në QSUNT, duke u kushtuar kohë pacientëve. Ata theksojnë gjithashtu se ka një problem ligjor, pasi një mjek të përgjithshëm nuk e lejon licenca që të kryejë operacione zemre.

“Kirurgjia e përgjithshme dhe kardiokirurgjia janë dy specialitete tërësisht të ndryshme. Kardiokirurgu trajnohet 5 vjet vetëm për t’u marrë me zemrën dhe çdo patologji të saj, ndërsa kirurgu i përgjithshëm 4 vjet për t’u marrë me çdo organ tjetër përveç zemrës dhe trurit,” tha ai pa dashur të citohet me emër.

Ndryshe nga pretendimet, drejtoresha e Spitalit të Traumës, Edlira Bode i tha BIRN nëpërmjet një bisede telefonike se spitali që ajo drejton i disponon të gjitha kapacitetet për trajtimin e traumave në zemër dhe e bën këtë në mënyrë të suksesshme prej vitesh. Bode sqaroi se ata nuk trajtojnë patologjitë e sëmundjeve kardiake, të cilat vazhdojnë të trajtohen në QSUNT.

“Kirurgët tanë janë plotësisht të aftë për të trajtuar çdo lloj traume, përfshirë edhe traumat në zemër,” tha Bode.

Në përgjigje të një kërkese për të drejtë informimi, edhe Ministria e Shëndetësisë deklaroi se Spitali i Traumës zotëronte kapacitete të plota për trajtimin e traumave të të gjitha llojeve.

“Të gjithë rastet e aksidenteve apo emergjencave shëndetësore referohen në strukturat përkatëse shëndetësore nga Qendra Kombëtare e Urgjencës Mjekësore dhe se Spitali Universitar i Traumës, në cilësinë e Qendrës Kombëtare të Traumës ka staf mjekësor të specializuar për pritjen dhe trajtimin e të gjitha llojeve të traumave,” tha Ministria e Shëndetësisë./BIRN