Fabrika e së Ardhmes 1.0 (FoF 1.0) mund të printojë objekte 29m të gjata, afërsisht sa gjatësia e një balene blu.

Por ekspertët thonë se pavarësisht përparimit, shumica prej nesh do të vazhdojnë të jetojnë në shtëpi të bëra me tulla dhe llaç.

Printerët e mëdhenj 3D, si ai i zbuluar në Maine, më shumë të përdoren për të bërë pjesë shtëpish sesa shtëpi të plota, thotë Dr Eujin Pei, i cili është një ekspert në prodhimin e aditivëve në Universitetin Brunel.

Ai thotë se ato mund të përdoren për restaurim historik, “jo për të shtypur një shtëpi, por ndonjëherë për të printuar pjesë dekorative, ose ndonjëherë për të restauruar disa pjesë”.

Ato mund të bëhen të dobishme pas fatkeqësive natyrore për të prodhuar pjesë të ndërtesave të shkatërruara, tha ai për BBC.

Universiteti Maine thotë se shpreson që printeri të mund të përdoret për të bërë banesa të përballueshme, si dhe ura, varka dhe turbina me erë. Mund të printojë deri në 227 kg material në orë. 

Ndërsa printerët 3D shpesh printojnë duke përdorur plastikë, universiteti shpreson të përfshijë materiale më të qëndrueshme dhe t’u japë përparësi polimerëve të ricikluar.

Maine është gjithashtu shtëpia e pyjeve të mëdha dhe shpresa është që të përdoret druri i mbetur nga sharrat si material për t’u ushqyer në printer.

“E keqja është se ato lloj materialesh nuk janë aq të qëndrueshme,” thotë Dr Pei.

Druri “nuk është aq i fortë, por është më miqësor ndaj mjedisit”, thotë ai.

Procesi i printimit 3D kursen kohë dhe mbeturina duke përdorur vetëm materialet e nevojshme, por ka ende disa ndikime mjedisore.

“Ndonjëherë materialet që përdoren nuk janë plotësisht në gjendje të riciklohen për shkak të kontaminimit” në procesin e prodhimit, shton Dr Pei.

Megjithatë, duke qenë se produktet janë projektuar fillimisht në një kompjuter, efikasiteti i tyre i energjisë mund të llogaritet paraprakisht – dhe ato mund të printohen në një mënyrë që kërkon më pak kohë.

“Padyshim që ka kursime në kosto në lidhje me efiçencën e energjisë [dhe] efikasitetin e burimeve,” thotë Dr Pei.

I financuar pjesërisht nga ushtria amerikane, printeri gjigant në Maine përdor “sensorë, llogaritje me performancë të lartë dhe inteligjencë artificiale” për të ndihmuar në prodhimin e produkteve të mëdha, tha Habib Dagher, i cili është kreu i Qendrës së Strukturave të Avancuara dhe Kompoziteve të universitetit.