Stacioni Ndërkombëtar i Hapësirës (ISS) përfaqëson një nga arritjet më të rëndësishme moderne teknologjike, me ndërtimin e tij që filloi në 1998 përmes përpjekjeve të përbashkëta të vendeve të ndryshme, duke përfshirë NASA, Roscosmos, ESA dhe agjencitë hapësinore të Kanadasë dhe Japonisë.
Ky bashkëpunim arriti të kapërcejë sfida të shumta politike dhe kulturore për të përfunduar një projekt afatgjatë të eksplorimit të hapësirës.
Suksesi i ISS reflektohet jo vetëm në periudhën e tij operacionale 25-vjeçare, në 71 misionet që ka pritur dhe në më shumë se 270 astronautë që ka mirëpritur, por edhe në eksperimentet e shumta të rëndësishme të kryera në pothuajse të gjitha disiplinat shkencore.
ISS qëndron si një simbol i “përpjekjes globale” drejt një bote më të mirë, një trashëgimi që ia vlen të ruhet.
Megjithatë, ISS po i afrohet fundit të jetës së saj operative, me daljen në pension të planifikuar për vitin 2030.
NASA ka ngarkuar SpaceX-in e Elon Musk me çaktivizimin e tij, duke e drejtuar atë në një zbritje të kontrolluar drejt Tokës në një vendndodhje në Oqeanin Paqësor të referuar si “Pika Nemo”.
Kjo kontratë prej 843 milionë dollarësh nënvizon kalimin nga bashkëpunimi ndërkombëtar në një qasje më private në qendër në eksplorimin e hapësirës, duke premtuar misione që janë më kosto-efektive dhe më pak të ngarkuara nga burokracia.
