“E gjithë bota, por kryesisht votuesit shqiptarë, panë në ceremoninë e pritjes kalorës me kuaj të veshur si osmanë që mbanin flamurin shqiptar, limuzina, imazhe nga sallonet e sulltanit dhe gjëra të tjera mbresëlënëse. Erdogan “e do” Ramën sepse ai ka hapur portat e Shqipërisë, duke e çuar atë në krahët e Turqisë, ndërsa vendi po pret fillimin e negociatave për hyrjen e tij në Bashkimin Europian.

Kështu, duke u kthyer në atdheun e tij, Rama ishte ngarkuar me dhurata parazgjedhore, të tilla si një spital Covid-19 në qytetin e Fierit, para zgjedhjeve të pranverës, një filial të Universitetit Politeknik të Ankarasë në Tiranë dhe premtimet për investime turke. Mbi të gjitha, ai (Rama) u largua nga Ankaraja me udhëzimin e ministrit të Jashtëm turk, Tsavousoglou, që ai të ishte ndërmjetësi në konfliktin greko-turk.

Miqtë e tij të afërt në media e vlerësuan si një person me famë ndërkombëtare, të aftë për të zgjidhur mosmarrëveshjet gjeopolitike. Opozita ironizonte “medaljet” turke për Kryeministrin e tyre, megjithatë “Bild”-i gjerman gjithashtu e paraqiti atë si një “ndërtues urash” midis Greqisë dhe Turqisë – në fakt, kjo bëri që ai të merrte bekimin e Angela Merkelit.

Ideja se vizita e Ramës në Turqi dhe në Greqi më pas ndihmoi në normalizimin e marrëdhënieve mes dy vendeve, duke i bërë dy shtetet të ulën në tryezën e bisedimeve, është e pranuar nga të gjithë. Jozyrtarisht, burime diplomatike pranë tri palëve i thanë “Kathimerini”-t se asgjë nga këto nuk është e vërtetë, duke vënë në dukje se “është absolutisht e sigurt që nëse Greqia dhe Turqia do të kishin nevojë për dikë në këtë rol, ata do ta kërkonin atë në një vend ose te një lider me fuqi dhe prestigj ndërkombëtar” dhe se çështja e diskutimeve Turqi-Greqi ishte mbyllur para udhëtimit të z. Rama në Ankara. Ai (burimi diplomatik) shtoi se të dyja palët kishin arritur madje edhe të përcaktonin edhe vendin ku do të zhvillohej takimi, duke hedhur poshtë kështu thashethemet për Tiranën, me të cilat ministri i Jashtëm turk shoqëroi dhuratat parazgjedhore.

CILA ËSHTË PRA ARSYEJA E NDALESËS SË SHKURTËR TË LIDERIT SHQIPTAR NË ATHINË?

Është fakt që axhenda në marrëdhëniet dypalëshe mbetet e pasur dhe e hapur, me çështjen e parë dhe të vazhdueshme siç është marrëveshja verbale e të dyja palëve për të referuar përcaktimin e Zonave të detit Jon midis Greqisë dhe Shqipërisë në Tribunalin e Hagës. Sidoqoftë, asnjë zhvillim i menjëhershëm nuk parashikohet para zgjedhjeve shqiptare në prill, diçka që është theksuar nga ministri i Jashtëm grek Nikos Dendias.

TË LIDHUR PAS KARROCËS SË ERDOGANIT

Nën Kryeministrin Rama dhe ndërsa Erdogan shpall vizionin e tij për një “Atdhe të Kaltër”, i cili përfshin Ballkanin, Shqipëria është gjithnjë e më e lidhur me karrocën e ndikimit turk, po islamizohet, me fjalë të tjera po turqizohet me një ritëm të shpejtë. Në prani të Ramës, gjatë një vizite në Tiranë, Erdogan nuk hezitoi të pretendonte se “bregu i Adriatikut të Shqipërisë është kufiri perëndimor i Turqisë neo-osmane”.

Në rastin e Shqipërisë së Ramës, megjithatë, vërehet paradoksi, ndërsa vendi është në hollin e BE-së duke pritur që kudo të shkojë dhe me 90% të popullsisë që dëshirojnë të bashkohen me strukturat europiane, udhëheqja e saj do të përpiqet ta kthejë atë në një “komplot” turk në Ballkan dhe kjo shqetëson europianët.