zoom

Day ArchivePagesat digjitale/ BB: Shqipëria, më e prapambetura e rajonit

Shqipëria, vit pas viti, po bëhet atraksion turistik, me miliona vizitorë të huaj që ndër të tjetra kërkojnë akses në pagesa digjitale, që në Shqipëri nuk janë shumë të përhapura, sidomos në tregtinë me pakicë.

Një raport i fundit i Bankës Botërore evidenton se Shqipëria ka përqindjen më të ulët të popullsisë mbi 15 vjeç që përdor pagesa digjitale. Në vitin 2021, vetëm 35% e popullsisë mbi 15 vjeç në Shqipëri mori ose kreu një pagesë digjitale në krahasim me 29% në vitin 2017.

Banka vëren se vendet e tjera të rajonit kanë bërë hapa më të shpejtë në këtë drejtim, madje edhe Kosova renditet shumë më mirë.

Në vitin 2021, gati 48% e popullsisë mbi 15 vjeç në Kosovë ishte përdorues i pagesave digjitale nga 39% në 2017. Ne Bosnjë, 67% e popullsisë mbi 15 vjeç përdorën pagesa digjitale, në Maqedoninë e Veriut, 74%, dhe në Serbi 87%.

Banka analizon se pagesat digjitale janë bërë më të përhapura në Ballkanin Perëndimor, megjithëse ka ende mbetet shumë për të bërë.

Ndërsa ekonomitë bëhen më digjitale, pagesat mundësojnë këtë tranzicion. Ato lejojnë që aktivitetet ekonomike dhe financiare të zhvillohen në një normë më të shpejtë, më të përshtatshme dhe më e sigurt.

Shkalla e përdorimit të pagesave digjitale përfshin pagesat përmes një instrumenti, pajisjeje ose kanali digjital të pagesave siç është banka elektronike, transfertat, kartat e kreditit dhe debitit, paratë elektronike (e-money).

Digjitalizimi i pagesave është veçanërisht i rëndësishëm për Ballkanin Perëndimor vendeve, si për pagesat/transfertat e brendshme ashtu edhe ato ndërkufitare në përpjekjet e tyre për përputhje me standardet e BE-së.

Brenda vendit, pagesat digjitale mbështesin bizneset për të operuar në mënyrë më efikase dhe të sigurt. Për më tepër, ato ndihmojnë në reduktimin e informalitetit dhe rritjes së transparencë.

Për shembull, rritja e pagesave digjitale me 10 për qind (me anë të konvertimit të pagesave nga cash to digjital) do të reduktonte informalitetin në ekonomi me 2 për qind.

Pagesat digjitale mbështesin flukset e remitancave dhe mundësojnë integrim më të thellë ndër-rajonal dhe në BE për ekonomitë e Ballkanit Perëndimor.

Banka Botërore sugjeron se përpjekjet për të përmirësuar mjedisin e pagesave kërkojnë përmirësimin e kuadrit ligjor dhe rregullator për t’u përshtatur me të direktivat dhe rregulloret përkatëse të BE-së, duke forcuar rolet mbikëqyrës, sistemet e pagesave, duke rritur më tej sigurinë kibernetike, aspektet e njohjes së klientit dhe prezantimin e bankingut të hapur, si dhe zbatimi i infrastrukturës së pagesave të gjeneratës së re, siç janë sistemet e pagesave të shpejta (FPS), të cilat mungojnë në Rajon. /Monitor

Kampe apo burgje? Zyrtari italian: Emigrantët mund të qëndrojnë 18 muaj paraburgim në Shqipëri

Emigrantët që do të vijnë në Shqipëri mund të mbahen deri në 18 muaj paraburgim, kur marrëveshja që Roma nënshkroi me Tiranën të hyjë në fuqi.

Deklarata është bërë nga nënsekretari në Kryesinë e Këshillit, Giovanbattista Fazzolari pas nënshkrimit të marrëveshjes së kontestuar mes Gioriga Melonit dhe kryeministrit Edi Rama.

Marrëveshja u arrit në mungesë të plotë të transparencës nga Rama dhe Meloni, duke bërë që të ketë shumë paqartësi.

“Maksimumi i arrestimit të lejuar nga ligji italian është 18 muaj”, tha Fazolari për emisionin Porta a Porta të Rai.

Ndërsa më pas shtoi: “Ajo që ndodh në Shqipëri është njësoj si në Itali. Ne kemi krijuar procedura të përshpejtuara, në 28 ditë jemi në gjendje t’i përgjigjemi një kërkese (për azil). Personat që nuk kanë të drejtë mund të mbahen në paraburgim deri në 18 muaj në pritje të riatdhesimit. Ky është sistemi që ne mund të aplikojmë edhe në qendrat (emigrantët) në Shqipëri. Kjo do të përcaktohet kur të vendosim rregullat për zbatimin e marrëveshjes”.

Nënsekretari deklaroi se, ndonëse marrëveshja është kritikuar shumë nga partitë opozitare italiane dhe shqiptare, është pritur mire nga qytetarët italianë.

2.3 milionë palestinezë të Gazës në Shqipëri!

Një nga problemet më të komplikuara të globit koflikti arabo-izraelit do të zgjidhet nga Shqipëria.

Dhe nuk është fjala thjesht për të dhënë ide e mend, të cilat asnjëherë nuk na kanë munguar, por fjala është për një zgjidhje praktike: europianizimin e palestinezëve.

Shqipëria mund të vetëofrohet që 2.3 milionë palestinezë në rripin e Gazës, të vijnë dhe të vendosen në rripin nga Shkodra deri në Sarandë. (minus zonën Shëngjin dhe Gjadër). Ky rrip mund të quhet rripi Shqipa.

Duke zgjedhur këtë rrip- palestinezët do të kenë sërish detin pranë dhe nuk do t’u mungojë shumë shkretëtira dhe luftërat e pafundme me Izraelin. Më në fund ky popull i vuajtur nuk do të bëj pauzë, nga njëra luftë në tjetrën, por do të gjej paqen e humbur në trojet e lashta arbnore.

Meqë të gjithë kanë dështuar për të arritur paqen mes Izraelit dhe Palestinës, meqë askush nuk po mendon të ndalojë luftën që ka nisur mes Izraelit dhe Hamasit, meqë gjithë bota në një anë po bën sehir dhe në anën tjetër shohim vetëm protesta në kryeqytetet e BE-së-, ka ardhur koha për një zgjidhje permanente me anë të veprimeve konkrete – 2.3 milionë banorë të Gazës të vijnë këtu dhe kështu jo vetëm qetësojmë botën, por edhe zgjidhim problemin e madh- largimin e mbi dy milionë shqiptarëve nga Shqipëria. (Në regjistrin e gjendjes civile për herë të parë në këto 30 e kusur vjet do të kemi një përkim ideal mes numrit teorik prej 4.5 milionë banorësh dhe numrit të banorëve që jetojnë në Shqipëri)

Shqipëria nuk mund të tolerojë më, konfliktin e tejzgjatur dhe vuajtjet pa fund të Gazës.

Shqipëria e ka detyrim këtë aksion në radhë të parë në respekt të traditës së vet të mikpritjes. “Shtëpia është e mikut dhe e shtegtarit”- thonë Kanuni i Lekë Dukagjinit. Imagjino kur shtegtari është në hall.

Në radhë të dytë, kjo që po bëjmë është vijim i nderit që u kemi bërë hebrenjëve gjatë Luftës së Dytë Botërore. Atëherë i shpëtuam nga persekutimi nazist, ndërsa sot nga fqinjët problematikë që duan të jetojnë në shtëpinë e vet, por gjuajnë me gur edhe shtëpinë e fqinjit. Izraeli shpëton nga terrorizmi i Hamasit, palestinezët jetojnë në paqe e bollëk në brigjet e Adriatikut.

Në radhë të tretë e kemi detyrim të madh ndaj SHBA-së që aq shumë ka bërë për kombin shqiptar. Madje edhe me këtë gjest ndoshta nuk do t’ia arrijmë të shlyejmë borxhin historik- shpëtimin e Shqipërisë dhe Kosovës.

Në radhë të katërt ja kemi detyrim botës arabe, si pjesë e kontinentit europian, përgjegjës për gjendjen ku janë sot shoqëritë myslimane.

Në radhë të pestë Shqipëria e ka kuptuar mire që konflikti arabo-izraelit nuk është konflikt fetar, racor, nuk është luftë mes së mirës dhe së keqes, është një tragjedi mes dy popujve që kanë të drejtë. Palestinezët jane në shtëpinë e tyre, Hebrenjtë nuk kanë vend tjetër që ta quajnë shtëpi. Janë si dy njerëz që grinden për të njëjtën shtëpi dhe po qe çështja për real-estate, Shqipëria i ka aftësitë për të shuar konfliktet.

Deri më sot asnjë vend, asnjë institucion ndërkombëtar, asnjë NGO-, asnjë media, asnjë intelektual, askush nuk ka arritur t’i japë zgjidhje – konfliktit të përgjakur arabo-izraelit. Por, Shqipëria ka dhënë prova se bën atë që nuk i shkon në mendje askujt.

Për shembull, asnjë vend i BE-së nuk kishte idenë që të zgjidhte problemin e emigracionit nga Afrika e Veritu, Lindja e Mesme dhe Azia. Italia në hall, megjithëse fuqia e tretë ekonomike e BE-së nuk po i jepte zgjidhje çështjes së emigrantëve të paligjshëm- dhe ja ku doli kryeministri i Shqipërisë dhe si xhentëlmen i vërtetë- i shtrin njërën dorë Italisë dhe me dorën tjetër i jep BE-së një leksion se si duhet të përballet me sfidën e migrimit.

Edhe kur erdhi fjala për zgjidhjen e hallit të afganëve, pas rikthimit të talebanëve në pushtet, Shqipëria ishte e vetmja që ofroi veten për të pritur sa të ishte nevoja. Nuk mund të turpëronim traditën tonë dhe nuk mund të harronim që dikur ne “kemi qenë afganë”.

Po për çështjen e opozitës Iraniane që asnjë vend nuk pati guximin ta merrte?

Si mundet Shqipëria që ka jetuar për një kohë të gjatë nën diktaturë  dhe e di shumë mirë çdo të thotë jetosh pa opozitë,  të pranonte që Irani, ky vend i madh, të mbetej pa opozitë?! Po ujgurët? …

Në këtë mënyrë Shqipëria i tregon botës se këtu ka harmoni jo vetëm mes feve të ndryshme, por edhe mes opozitave të ndryshme. Në vend, nuk ka asnjë shenjë tensioni mes opozitës afgane, opozitës iraniane, opozitës afrikane (që së shpejti vendoset në Shëngjin) dhe nesër opozitës arabe që do të vendoset në rripin e Shqipes.

I vetmi problem dhe burim tensioni është opozita shqiptare, por kjo është një çështje e brendshme pa rëndësi, para halleve të mëdha që ka bota. Nuk mund të tregohemi egoist dhe të flasim për çështje demokracie në vend, kur bota po shkon për dreq…

Këtu po flitet për stabilitetin botëror dhe Shqipëria si anëtar  i përgjegjshëm i Këshillit të Sigurimit, nuk mund të lerë botën të shkojë si në dasëm drejt Luftës së Tretë Botërore.

Me zgjidhjen e rripit të Gazës, Shqipëria jep edhe një kontribut të madh për luftën në Ukrainë, sepse vëmendja për këtë luftë  do të jetë e plotë, e gjithanshem dhe e pa lëkundur.

Me këtë rast Shqipëria i jep kohë edhe 1 vit Këshillit të Sigurimit dhe fuqive të mëdha të arrijnë paqen mes Rusisë dhe Ukrainës, në të kundërtën ashtu si në rastin e afganëve, iranianëve, afrikanëve dhe arabëve, do të jetë e detyruar ta zgjidhë e vetme problemin.

Ndokush mund të pyesë sa kushton ky operacion dhe çfarë fiton Shqipëria? Kjo pyetje lëndon shumë ndjenjat e Shqipërisë. As që bëhet fjalë për para. Para së gjithash nuk duhet të harrojmë që jemi humanë dhe krejt të përkohshëm në këtë botë. Asgjë nuk do të marrim me vete, vecc veprave të mira..

….Mos harroni Shqipëra vërtet mund ta ketë prapanicën e vogël, por vezën e bën të madhe!

“Apo kur e përplase qëpar”-Bisedat e edukatores që i theu këmbën 3-vjeçares: Thuaj mamit të saj…

Janë zbardhur bisedat mes dy edukatoreve në kopshtin “Stinët”, si edhe telefonata e Majlinda Dehimës me drejtoreshën e kopshtit pasi zbuloi se nga dhuna e ushtruar i kishte thyer këmbën vogëlushes 3-vjeçare.

Majlinda Dehima mundohet që të fshehë ngjarjen, duke i rrëfyer edukatores tjetër si dhe drejtoreshës së kopshtit se vajza mund të jetë përplasur tek krevati.

Në bisedat e siguruara nga emisioni “Stop” zbulohet se si u meaxhua situata nga dy edukatoret e kopshtit privat në kryqytet dhe drejtoresha.

ORA 15:04 – Futet edukatorja, momenti kur bëhet gati për të dalë nga kopshti.

Biseda mes 2 edukatoreve:

Edukatorja 1: Çfarë ka moj? Çfarë ka?

Edukatorja 2 (Majlinda Dehima): O zot! I është enjtur këmba.

Edukatorja 1: Jo, jo.. Nuk e ka thyer ajo. Apo kur e përplase qëpar ti…Jo se ka thyer ajo, kush ja ka thyer?

Edukatorja 2 (Majlinda Dehima): Po pse moj Melisa? Çfarë na bëre moj Melisa. Po më rreh zemra.

Majlinda në telefon me drejtoreshën e kopshtit:

Edukatorja 2 (Majlinda Dehima): He moj Entelë përgjigju. Pse nuk përgjigjet…Ka përplasur këmbën tek krevati dhe e ka të fryrë, por e ka të fryrë goxha tek pjesa e kofshës dhe mezi ecën. Foli mamit të vajzës, e ka përplasur se këtu ishim, këtu ndërmjet 2 krevateve. Po thuaj e ka përplasur se nuk kam çfarë të them unë e shkreta, po tek krevati. Këtu isha unë me Olën. Po deshe hape kamerën.

Edukatorja 2 (Majlinda Dehima): Po sikur ta ketë thyer ajo, se ne do të dalim si të ja bëjmë?

Loredana në lidhje me futbollistin gjerman, Mozzik tregon marrëdhënien me ish-partneren

Loredana Zefi është në një marrëdhënie me futbollistin 21-vjeçar, Karim Adeyemi, ndërsa Mozzik nga ana tjetër ka nisur jetën e tij, por në ndryshim nga ish-partnerja ka vendosur ta mbajë private.

Por ditën e sotme, reperi ka publikuar këngën titulluar “Zani” dhe në rrjet kanë nisur të qarkullojnë zëra se është dedikim për ish-gruan e tij, Loredana Zefi.

Reperi ka vendosur të shuajë zërat, duke vendosur pikat mbi “i” për marrëdhënien me nënën e vajzës së tij.

Mozzik tregon se këngë nuk është një dedikim për reperen dhe se është artist ndaj do t’i këndojë gjithmonë dashurisë.

Artisti shprehet se të dy janë të lumtur me jetën e tyre dhe se kanë raport të mirë së bashku, teksa shtoi se nëna e vajzës së tij dhe ai vetë, tashmë janë të lirë.

“Njerëz të dashur, unë diqysh sukseset në muzikë me këngë dashnie i kom bo në karrierë tem. Nuk do me thënë që secila këngë i dedikohet lidhjes tem të mëpërparshme. Unë e du shkrimin për dashni edhe e di që secili ka dicka mrena vetes që smund ta shpreh edhe unë për ta e shprehi. Nana e vajzës tem është moti free edhe unë njejtë. Të dy jemi mirë mesvete dhe jemi të lumtur me jetën që e kemi. Unë jam artist i këtij zhanri dhe gjithmonë kam me i këndu dashnisë rrugës. Njeri juaj! Ju dua! Shijone kongën e re “- ka shkruar këngëtari.

Kina ka një vizion gjithëpërfshirës për të riformuar botën dhe vendet po e dëgjojnë

Xi Jinping ka një plan për mënyrën se si duhet të funksionojë bota. Ai është duke përshkallëzuar përpjekjet e tij për të sfiduar udhëheqjen globale të Amerikës dhe për të vënë vizionin e tij përpara.

Kjo ofertë ishte në qendër të vëmendjes si kurrë më parë muajin e kaluar në Pekin, kur Xi, i rrethuar nga Presidenti rus Vladimir Putin, Sekretari i Përgjithshëm i Kombeve të Bashkuara Antonio Guterres dhe rreth 22 personalitete të larta nga e gjithë bota, përshëndeti Kinën si të vetmin vend të aftë për të lundruar sfidat e shekullit të 21-të.

“Ndryshimet e botës, të kohës sonë dhe të rëndësisë historike po shpalosen si kurrë më parë“, i tha Xi audiencës së tij, duke shtuar se “do të bëj përpjekje të pandërprera për të arritur modernizimin për të gjitha vendet dhe do të punoj për të ndërtuar një të ardhme të përbashkët për njerëzimin”.

Vizioni i Xi, edhe pse i veshur me një gjuhë abstrakte, përmbledh shtytjen në zhvillim të Partisë Komuniste Kineze për të riformuar një sistem ndërkombëtar që e sheh si të pozicionuar në mënyrë të padrejtë në favor të Shteteve të Bashkuara dhe aleatëve të saj.

I parë si një rival nga këto vende ndërsa bëhet gjithnjë e më i sigurt dhe autoritar, Pekini ka arritur të besojë se tani është koha për të ndryshuar atë sistem dhe ekuilibrin global të fuqisë për të siguruar ngritjen e Kinës.

Në muajt e fundit, Pekini ka promovuar modelin e tij alternativ përmes politikave dhe “iniciativave të reja globale”, si edhe fjalimeve, takimeve diplomatike, forumeve dhe tubimeve ndërkombëtare të mëdha dhe të vogla, pasi synon të fitojë mbështetje në të gjithë botën.

Për shumë vëzhgues, kjo fushatë ka ngritur shqetësimin se një botë e modeluar sipas rregullave të Pekinit është gjithashtu një botë ku tiparet e sundimit të saj autokratik me grusht të hekurt, si survejimi i rëndë, censura dhe shtypja politike, mund të bëhen praktika të pranuara globalisht.

Por shtytja e Kinës vjen pasi luftërat amerikane jashtë shtetit, paqëndrueshmëria e politikës së jashtme nga zgjedhjet në zgjedhje dhe polarizimi i thellë politik kanë intensifikuar pyetjet rreth lidershipit global të SHBA. Ndërkohë çështje të ngutshme si ndryshimi i klimës, lufta e Rusisë në Ukrainë dhe sulmi i Izraelit në Gaza kanë mprehur diskutimin nëse Perëndimi po merr qasjen e duhur për t’u përgjigjur.

E gjithë kjo përkon me thirrjet e gjata nga vendet në të gjithë botën në zhvillim për një sistem ndërkombëtar ku ata kanë më shumë fjalë.

Shumë prej këtyre vendeve i kanë përmirësuar ndjeshëm lidhjet e tyre ekonomike me Pekinin gjatë sundimit të Xi, duke përfshirë një dekadë të ndërtimit të infrastrukturës globale prej 1 trilion dollarësh, për të cilin udhëheqësit u mblodhën për të festuar muajin e kaluar në kryeqytetin kinez.

Mbetet për t’u parë se sa shumë do të mirëprisnin një të ardhme që i përshtatet botëkuptimit të Kinës, por shtytja e qartë e Xi-t për të përforcuar mesazhin e tij në mes të një periudhe tensionesh të pandërprera me Uashingtonin rrit aksionet e rivalitetit SHBA-Kinë.

Dhe siç e bën të qartë procesioni i liderëve botërorë që kanë vizituar Pekinin muajt e fundit, duke përfshirë mbledhjen e Xi-t muajin e kaluar: ndërsa shumë kombe mund të jenë skeptikë ndaj një rendi botëror të ngritur nga Kina autokratike, të tjerët po e dëgjojnë.

“E ardhmja e përbashkët”

Një dokument politikash prej më shumë se 13.000 fjalësh i publikuar nga Pekini në shtator përshkruan vizionin e Kinës për qeverisjen globale dhe identifikon atë që ajo e sheh si burimin e sfidave aktuale globale: “Veprimet hegjemoniste, abuzive dhe agresive të disa vendeve kundër të tjerëve … po shkaktojnë dëm të madh duke vënë në rrezik sigurinë dhe zhvillimin global”, thuhet në të.

Nën “bashkësinë globale të së ardhmes së përbashkët” të Xi-t, thotë dokumenti, zhvillimi ekonomik dhe stabiliteti janë prioritet pasi vendet e trajtojnë njëri-tjetrin si të barabartë për të punuar së bashku për “prosperitet të përbashkët”.

Në atë të ardhme, ata do të ishin gjithashtu të lirë nga “politika e bllokut”, konkurrenca ideologjike dhe aleancat ushtarake dhe do të ishin përgjegjës për ruajtjen e “vlerave universale të përcaktuara nga një pjesë e vogël e vendeve perëndimore”, thotë dokumenti.

“Ajo që kinezët thonë … është ‘jeto dhe lëre të jetojë’, mund të mos ju pëlqejë politika e brendshme ruse, mund të mos ju pëlqejë regjimi politik kinez, por nëse doni siguri, do t’ju duhet t’u jepni atyre hapësirën për të mbijetuar dhe për të lulëzuar po ashtu”, tha Yun Sun, drejtor i programit të Kinës në qendrën Stimson Center në Uashington.

Ky vizion është thurur përmes tre “iniciativave globale” të reja të shpallura nga Xi gjatë dy viteve të fundit duke u fokusuar në zhvillimin, sigurinë dhe qytetërimin.

Iniciativat i bëjnë jehonë disa prej pikave të folura prej kohësh të Pekinit dhe janë kryesisht të shkurtra në detaje dhe të rënda në retorikë.

Por së bashku, thonë analistët, ata tregojnë se një sistem i udhëhequr nga SHBA nuk është më i përshtatshëm për epokën aktuale dhe sinjalizojnë një shtytje të bashkërenduar për të riformuar rendin e pas Luftës së Dytë Botërore të mbrojtur nga SHBA dhe demokracitë e tjera perëndimore.

Ky kuadër ndërkombëtar aktual u krijua për të siguruar, të paktën në teori, që edhe pse qeveritë kanë sovranitet mbi vendet e tyre, ato ndajnë gjithashtu rregullat dhe parimet për të siguruar paqen dhe për të mbështetur të drejtat themelore politike dhe njerëzore për popullsinë e tyre.

Kina ka përfituar nga ky urdhër, duke e ngarkuar ekonominë e saj nga huatë e Bankës Botërore dhe duke zgjeruar mundësitë nën Organizatën Botërore të Tregtisë, ku Uashingtoni e mbështeti Pekinin për t’u bashkuar në 2001 me shpresën se do të ndihmonte në liberalizimin e vendit komunist.

Pak më shumë se dy dekada më vonë, Pekini po zhytet nën të.

SHBA dhe aleatët e saj e kanë parë me kujdes se si Pekini jo vetëm është bërë konkurrues ekonomikisht, por gjithnjë e më shumë zotërues në Detin e Kinës Jugore dhe më gjerë dhe më represiv dhe autoritar në vend.

Kjo ka nxitur përpjekjet e Uashingtonit për të kufizuar aksesin kinez në teknologjinë e ndjeshme dhe për të vendosur sanksione ekonomike, të cilat Pekini i sheh si veprime për ta shtypur dhe për ta frenuar atë.

SHBA dhe vende të tjera kanë dënuar frikësimin e Pekinit ndaj demokracisë vetëqeverisëse të Tajvanit dhe janë përpjekur ta bëjnë përgjegjës për shkeljet e dyshuara të të drejtave të njeriut në Tibet, Hong Kong dhe Xinjiang, nga të cilat një zyrë e OKB-së për të drejtat e njeriut tha vitin e kaluar se mund të përbëjnë “krime kundër njerëzimit”, një akuzë që Pekini e mohon.

Si përgjigje, Xi ka shtuar përpjekjet për të nënvlerësuar konceptin e të drejtave universale të njeriut.

“Qytetërime të ndryshme” kishin perceptimet e tyre për “vlerat e përbashkëta njerëzore”, u tha Xi liderëve të partive politike dhe organizatave nga rreth 150 vende në fillim të këtij viti, ndërsa nisi “Iniciativën e Qytetërimit Global të Kinës”. Vendet nuk do t’u “impononin vlerat apo modelet e tyre të tjerëve” nëse Kina do të vendoste axhendën, nënkuptoi ai.

Kjo bazohet në argumentin e Pekinit se përpjekjet e qeverive për të përmirësuar statusin ekonomik të njerëzve të tyre barazohen me mbrojtjen e të drejtave të tyre njerëzore, edhe nëse ata njerëz nuk kanë liri të flasin kundër sundimtarëve të tyre.

Ai gjithashtu lidhet me atë që vëzhguesit thonë se është besimi në rritje midis liderëve kinezë në modelin e tyre të qeverisjes, të cilin ata e shohin se ka luajtur një rol vërtet pozitiv për të nxitur rritjen ekonomike globalisht dhe për të reduktuar varfërinë, në kontrast me një SHBA që ka bërë luftëra, që shkaktoi një kriza financiare globale dhe përballet me politikën e ngjeshur në vend.

“E gjithë kjo e bën Kinën të mendojë se Amerika është në rënie të shpejtë”, tha analisti i politikës së jashtme me bazë në Shangai, Shen Dingli, i cili thotë se kjo ushqen përpjekjet e Xi-t për të mos përmbysur rendin ekzistues botëror, por për ta rinovuar atë.

“(Kina pyet) ‘kush është më i prirur për paqe dhe kush është më pak i aftë të udhëheqë botën?’ Kjo ka forcuar vetë-imazhin e Kinës, (dhe këtë ide që) “Ne jemi të mëdhenj dhe duhet të jemi më të mëdhenj – dhe duhet ta lëmë botën të kuptojë se është koha jonë”, tha ai.

Kush po dëgjon?

Për udhëheqësit e fortë dhe qeveritë autokratike, vizioni i Xi-t ka tërheqje të dukshme.

Ndërsa Putini i Rusisë, i akuzuar për krime lufte për pushtimin brutal të Ukrainës fqinje, dhe liderët talebanë të Afganistanit që nuk pranohennë Perëndim, të dy u mirëpritën në tryezën e kombeve të Xi në Pekin muajin e kaluar.

Vetëm disa javë më parë, diktatori sirian Bashar al-Assad – i cili është akuzuar për përdorimin e armëve kimike kundër popullit të tij – shkoi në Lojërat Aziatike në Hangzhou, ku mbërriti me një avion të karteruar nga Kina dhe vizitoi një tempull të famshëm budist.

Një titull në gazetën shtetërore Global Times e portretizonte vizitën e Asadit si tënjë nga lideri i një “vend i shkatërruar nga lufta, i respektuar në Kinë në mes të izolimit perëndimor”, duke ofruar një paraqitje të shkurtër në skenarët e paqartë që mund të bëhen normë nëse Pikëpamja botërore e Xi fiton tërheqje.

Por argumenti më i gjerë i Pekinit, i cili nënkupton se një pjesë e vogël e vendeve të pasura perëndimore kanë shumë fuqi globale, rezonon me një grup më të gjerë qeverish sesa thjesht ato që janë në mosmarrëveshje me Perëndimin.

Këto shqetësime janë vënë në fokus më të mprehtë në javët e fundit pasi vëmendja globale është përqendruar në sulmin e pamëshirshëm të Izraelit në Gaza pas sulmit të 7 tetorit në territorin e tij nga Hamasi. SHBA ka qenë kundër mbështetjes së gjerë globale për një armëpushim të menjëhershëm humanitar, dhe mbështetja e saj për Izraelin shihet në pjesën më të madhe të botës se i mundëson vendit të vazhdojë hakmarrjen e tij, pavarësisht rritjes së viktimave civile.

Vitet e fundit, edhe disa vende që për dekada kanë përqafuar një partneritet të ngushtë me SHBA-në, janë afruar më shumë me Kinën dhe vizionin e saj.

“Pakistani përputhet me pikëpamjen e liderit kinez Xi Jinping se po shfaqet një epokë e re globale, e karakterizuar nga multipolariteti dhe një largim nga dominimi perëndimor,” tha Ali Sarwar Naqvi, një ish ambasador pakistanez, tani drejtor ekzekutiv i Qendrës për Studime Strategjike Ndërkombëtare në Islamabad.

Por ka edhe shumë qeveri që gjithashtu mbeten të kujdesshme ndaj politikës dhe ambicieve të saj, ose për t’u paraqitur në anën e Pekinit në lidhje me Perëndimin.

“Ne kemi mbajtur marrëdhëniet tona me të gjitha kombet të hapura”, tha kryeministri i Papua Guinesë së Re, James Marape për CNN në margjinat e Forumit “Brez dhe Rrugë” muajin e kaluar, ku ai mbajti një fjalim duke bërë thirrje për më shumë investime në energjinë e gjelbër në vendin e tij.

“Ne lidhemi me Perëndimin, ne lidhemi me Lindjen … Ne mbajmë një vijë të drejtë, ne nuk e komprometojmë miqësinë tonë me të gjithë njerëzit,” tha ai.

Dhe ndërsa të tjerët mund të jenë gati të mbështesin Kinën në thirrjen për një sistem ndërkombëtar më përfaqësues – ka pyetje se çfarë do të thotë kjo nën udhëheqjen e Pekinit.

“Kina mund të mbështetet në Brazil ditë e natë për të thënë se multilateralizmi është i rëndësishëm dhe ne duhet të rishikojmë qeverisjen globale … megjithatë, ka një ‘por’ shumë të rëndësishme,” sipas Rubens Duarte, koordinator i LABMUNDO, një qendër kërkimore me qendër në Brazil. për marrëdhëniet ndërkombëtare.

Ai tregon pyetjet që qarkullojnë brenda disa vendeve, si Brazili, rreth asaj se pse Kina tani po përkrah konceptet e promovuara në Jugun Global për 70 vjet dhe i pretendon ato si të sajat.

“A po përpiqet vërtet Kina të promovojë multipolaritetin – apo Kina thjesht dëshiron të (të bëhet një) zëvendësues (për) ndikimin e SHBA-së në botë?” pyeti ai.

Zgjerimi i ambicieve

Për dekada, Kina ka ndërtuar ndikimin e saj ndërkombëtar rreth ndikimit të saj ekonomik, duke përdorur transformimin e saj të shpejtë nga një vend thellësisht i varfër në ekonominë e dytë më të madhe në botë si një model që mund të ndajë me botën në zhvillim.

Pikërisht në këtë drejtim Xi nisi financimin e tij për një brez dhe një rrugë në 2013, duke afruar dhjetëra vende huamarrëse më pranë Pekinit dhe duke zgjeruar gjurmët ndërkombëtare të Kinës një vit pasi ai u bë lider me zotimin për të “rinovuar” kombin kinez në një vend të fuqishëm dhe të respektuar globalisht.

“Mendimi tradicional (politika e jashtme) i Kinës ishte shumë i përqendruar në aftësinë ekonomike si bazë për çdo gjë tjetër. Kur bëheni një fuqi ekonomike, ju gjithashtu fitoni natyrshëm ndikim më të madh politik dhe fuqi, etj. – gjithçka tjetër do të bjerë në përputhje, “tha Tong Zhao, një bashkëpunëtor i lartë në institutin e mendimit Carnegie Endowment for International Peace në Uashington.

Por ndërsa rritja ekonomike e Kinës ka ardhur së bashku me fërkimet gjeopolitike me SHBA-në dhe aleatët e saj, Pekini ka parë nevojën për të zgjeruar vizionin e tij “dhe për të trajtuar gjithashtu çështjet gjeopolitike”, shtoi Zhao.

Lufta në Ukrainë vetëm sa e ka rritur këtë dinamikë. Partnerët kryesorë ekonomikë të Kinës në Evropë forcuan lidhjet me SHBA-në dhe rivlerësuan marrëdhëniet e tyre me Pekinin pasi ai refuzoi të dënonte pushtimin e Kremlinit, ndërsa në të njëjtën kohë Uashingtoni forcoi marrëdhëniet me aleatët në Azi.

Kjo “shërbeu si një thirrje zgjimi për kinezët se konkurrenca e fuqive të mëdha me Shtetet e Bashkuara, në fund të fundit, ka të bëjë me (fitimin) e pjesës tjetër të botës”, tha Sun nga Qendra Stimson në Uashington.

Më pas, përballë presionit në rritje nga Perëndimi për të dënuar pushtimin e Moskës ndaj një vendi sovran, Pekini përdori momentin për të argumentuar pikëpamjen e tij për sigurinë globale.

Dy muaj pasi trupat ruse zbarkuan në Ukrainë, Xi njoftoi “Nismën e Sigurisë Globale” të Kinës, duke deklaruar në një konferencë ndërkombëtare se “konfrontimi i bllokut” dhe “mentaliteti i Luftës së Ftohtë” do të “shkatërronin kuadrin global të paqes”.

Ishte një referencë e dukshme jo për agresorin rus, por për NATO-n, të cilën Moska dhe Pekini e kanë fajësuar për provokimin e luftës në Ukrainë.

Fjalët e Xi nuk ishin aspak të reja për Pekinin, por diplomatët kinezë në muajt në vijim rritën promovimin e kësaj retorike, për shembull duke u bërë thirrje homologëve të tyre në kryeqytetet e Evropës, si dhe SHBA dhe Rusi, të ndërtojnë një “arkitekturë të qëndrueshme evropiane të sigurisë”.

Retorika u duk se po mbërrinte, me presidentin brazilian Luiz Inácio Lula da Silva i cili disa ditë pasi u kthye nga një vizitë shtetërore në Kinë këtë pranverë, i bëri thirrje Uashingtonit që “të ndalojë inkurajimin e luftës”.

Kjo hyn në thelbin e synimeve të Pekinit, ku sipas ekspertëve nuk janë ndërtimi i aleancave apo përdorimi fuqisë ushtarake për të garantuar paqen në situata të paqëndrueshme, siç ka bërë SHBA.

Përkundrazi, duket se hedh dyshime mbi atë sistem, ndërkohë që projekton vizionin e vet, megjithëse të paqartë, për vendet që sigurojnë paqen përmes dialogut dhe “interesave të përbashkëta” , një frazë që përsëri kundërshton idenë se vendet duhet të kundërshtojnë njëri-tjetrin bazuar në dallimet politike.

“Nëse një vend … është i fiksuar për të shtypur të tjerët me mendime të ndryshme, ai me siguri do të shkaktojë konflikte dhe luftëra në botë,” u tha zyrtari i lartë ushtarak Gjeneral Zhang Youxia delegacioneve nga më shumë se 90 vende që merrnin pjesë në një forum sigurie të udhëhequr nga Pekini në kryeqytet muajin e kaluar.

Pekini ka thënë se modeli i tij është tashmë i suksesshëm, duke vënë në dukje rolin e tij ndërmjetësues për rivendosjen e lidhjeve midis rivalëve të vjetër Arabia Saudite dhe Iranit në mars. Ai gjithashtu nisi një të dërguar në Lindjen e Mesme pas shpërthimit të konfliktit të fundit, duke u zotuar të “bëjë përpjekje aktive” për të de-përshkallëzuar situatën, megjithëse për udhëtimin e tij nuk përmendet ndonjë ndalesë në Izrael apo Palestinë.

Por retorika e Xi-t bie e pabarabartë për shumë vende që e shohin Kinën dhe ushtrinë e saj që po modernizohet me shpejtësi si agresorin kryesor në Azi dhe që vënë në dyshim mbështetjen e saj për Rusinë, pavarësisht shkeljes flagrante të ligjit ndërkombëtar nga Moska ndërsa pushtoi Ukrainën.

Duke folur për CNN në shtator, Sekretari i Mbrojtjes i Filipineve, Gilberto Teodoro Jr. akuzoi Kinën për ngacmim ndaj vendeve më të vogla, ndërsa zgjeroi kontrollin e zonave të diskutueshme të Detit të Kinës Jugore, duke shkelur një vendim nga një gjykatë ndërkombëtare.

“Nëse nuk e bëjmë këtë, Kina do të zvarritet dhe do të zvarritet në atë që është brenda juridiksionit tonë sovran, të drejtave tona sovrane dhe brenda territorit tonë,” tha ai.

Arkitektura alternative

Përpjekja e Pekinit për të transmetuar vizionin e tij për të riformuar rendin botëror është mundësuar nga një rrjet i gjerë organizatash ndërkombëtare, dialogësh rajonalë dhe forume që ai ka kultivuar në dekadat e fundit.

Forcimi i këtyre grupeve dhe pozicionimi i tyre si organizata ndërkombëtare alternative ndaj atyre të Perëndimit është shfaqur gjithashtu si një pjesë kyçe e strategjisë së Xi për të riformuar fuqinë globale, thonë ekspertët.

Këtë verë, grupi i sigurisë i Organizatës së Bashkëpunimit të Shangait (SCO), i themeluar nga Kina dhe Rusia, dhe grupi i ekonomive në zhvillim BRICS, rritën numrin e tyre dhe vepruan si një platformë për Xi për të promovuar markën e tij të gjeopolitikës.

Vendet duhet të “reformojnë qeverisjen globale” dhe të ndalojnë të tjerët që “të formojnë grupe ekskluzive dhe të paketojnë rregullat e tyre si norma ndërkombëtare”, u tha Xi udhëheqësve nga Brazili, Rusia, India dhe Afrika e Jugut pasi ata ftuan Argjentinën, Egjiptin, Iranin, Etiopinë, Arabinë Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe që t’i bashkohen BRICS – zgjerimi i parë i grupit që nga viti 2010.

Javë më vonë, ai u duk se nënvizoi preferencën e tij për arkitekturën alternative, duke anashkaluar samitin e Grupit 20 të organizuar nga Nju Delhi, ku ishin të pranishëm presidenti i SHBA Joe Biden dhe udhëheqës të tjerë të Grupit të Shtatë.

Por përveç ngjarjeve të zhurmshme dhe të profilit të lartë në kalendarin diplomatik të Kinës, zyrtarët po transmetojnë gjithashtu vizionin e Kinës dhe po paraqesin iniciativat e saj të reja përgjatë dialogëve rajonalë ministrorë ose të nivelit më të ulët me homologët nga Azia Juglindore në Amerikën Latine dhe Karaibe, si dhe forume aktuale mbi sigurinë, kulturën dhe zhvillimin me studiues ndërkombëtarë dhe grupe të ekspertëve, tregojnë dokumentet zyrtare.

Deri më tani, Kina duket se ka pak vështirësi që dhjetëra vende të mbështesin të paktën përciptazi aspekte të vizionit të saj – edhe nëse zakonisht nuk është e qartë se cilët janë të gjithë këta mbështetës ose nëse mbështetja e tyre vjen me ndonjë angazhim të prekshëm.

Ministria e Jashtme e Kinës në fillim të këtij viti pretendoi se më shumë se 80 vende dhe organizata kishin “shprehur miratimin dhe mbështetjen” për Iniciativën e Sigurisë Globale.

Sipas Pekinit, “Iniciativa Globale e Zhvillimit” e fokusuar në ekonomi, e nisur në vitin 2021 për të mbështetur qëllimet e qëndrueshmërisë së Kombeve të Bashkuara, krenohet me rreth 70 vende në “Grupin e Miqve” të tij – të organizuar nën kujdesin e OKB-së.

Kjo vjen me strategjinë e gjatë të Kinës për të fituar mbështetje të gjerë për pozicionin e saj kundër vendeve perëndimore në OKB dhe organizata të tjera ndërkombëtare, ku Pekini gjithashtu ka shtyrë për një rol më të madh.

Por përveç asaj se sa mbështetje të prekshme mund të marrë Pekini, një pyetje kyçe mbetet gjithashtu nëse ambiciet e Xi janë të kufizuara në përpjekjet për të dominuar narrativën globale dhe për të zhvendosur rregullat në favor të Kinës ose nëse ai dëshiron të marrë me të vërtetë një rol si ai fuqisë dominuese në botë

Ekziston një hendek i gjerë midis fuqisë dhe kapacitetit ushtarak të Kinës në krahasim me atë të SHBA-së – dhe potencialit që një ekonomi e sëmurë të ngadalësojë rritjen e saj.

Tani për tani, thonë ekspertët, Kina duket e fokusuar në ndryshimin e rregullave për të ulur besueshmërinë amerikane për të ndërhyrë ose për t’i mbajtur vendet të japin llogari për çështjet e brendshme – qofshin ato konflikte civile apo shkelje të të drejtave të njeriut.

Suksesi duke bërë këtë mund të ketë implikime për mënyrën se si bota i përgjigjet çdo lëvizjeje të mundshme në të ardhmen që mund të marrë për të fituar kontrollin e Tajvanit – ishullit të vetëqeverisur dhe demokratik që pretendon Partia Komuniste .

Por veprimet e Kinës në Azi, ku ushtria e saj është bërë gjithnjë e më e sigurt, ndërkohë që dënon praninë ushtarake të SHBA-së, sugjerojnë për shumë vëzhgues se Pekini shpreson të dominojë rajonin.

Ata gjithashtu ngrenë pyetje se si një Kinë më e fuqishme ushtarakisht dhe ekonomikisht do të sillej globalisht, nëse lihet e pakontrolluar.

Kina, megjithatë, ka mohuar ambiciet e dominimit.

“Nuk ka asnjë ligj të hekurt që dikton se një fuqi në rritje do të kërkojë në mënyrë të pashmangshme hegjemoninë,” tha Pekini në dokumentin e tij të politikës në shtator. “Gjithçka që bëjmë është me qëllim që të ofrojmë një jetë më të mirë për njerëzit tanë, ndërkohë që krijojmë më shumë mundësi zhvillimi për të gjithë botën.”

Më pas, në një referencë të dukshme ndaj besimit ose shpresës së saj për trajektoren e SHBA-së, shtoi: “Kina e kupton mësimin e historisë – se hegjemonia paraprin rënien”./Përkthyer nga CNN

Fëmija juaj gërhet? Zbuloni shenjat kur bëhet shqetësuese dhe trajtimet

Gjysma e popullësisë së rritur të këtij globi gërrhet, diçka që për ekspertët është mëse normale.

Shkaktarët e gërrhitjes tek fëmijët

Një përllogaritje mesatare tregon se 1 në 10 fëmijë gërrhet natën.

Një nga shkaqet kryesore të gërrhitjes tek fëmijet ka të bëjë me akumulimin e tepërt të indeve në pjesën e fytit që luajnë një rol pengues.

Bajamet e mëdha ose mishi i huaj pengojnë frymëmarrjen e qetë dhe shkaktojnë gërrhitje.

Probleme të tjera që shkaktojnë gërrhitje janë:

Kur bëhet shqetësuese gërrhitja tek tëmijët

Prindërit duhet të shkojnë tek pediatri në rastet kur fëmija:

Gërrhet shumicën e netëve të javës,

Gërrhitja është shumë e shpeshtë gjatë natës,

Gërrhitja është shumë e zhurmshme,

Fle me gojë hapur,

Has vështirësi në frymëmarrje gjatë gjumit.

Këto probleme mund të sinjalizojnë apnean e gjumin, një problem që ka të bëjë me vështirësinë në frymëmarrje që mund të ndërpresë gjumin e fëmijës rregullisht.

Ndërprerja e gjumit mund të shkaktojë plogështi, lodhje, probleme me përqendrimin dhe vëmendjen tek fëmijët.

Apnea nuk është shumë e përhapur tek fëmijët, por nëse ajo shfaqet mund të shkaktojë probleme serioze shëndetësore që prekin zemrën dhe mushkëritë.

Mbipesha dhe gërrhitja

Mjekët shpjegojnë se fëmijët mbipeshë dhe ata që lindin parakohe janë më të predispozuar të gërrhasin.

Gërrhitja mund të jetë prevalente edhe tek fëmijët me Sindromën Down, ata të prekur nga çrregullimet neuromuskulare e të tjerë.

Trajtimet e nevojshme kundër gërrhitjes

Trajtimet kundër gërrhitjes mund të rekomandohen nga një pediatër.

Kur bëhet fjalë për mishin e huaj dhe bajamet, pediatri mund të rekomandojë një ndërhyrje kirurgjikale.

Nëse problemi qëndron tek mbipesha, pediatri mund të rekomandojë rënien nga pesha.

Nëse fëmija vuan nga apnea e gjumit, mjeku sërish mund të rekomandojë rënien nga pesha ose një ndërhyrje kirurgjikale.

Sapo problemi me apnean e gjumit të zgjidhet, në 90 përqind të rasteve, fëmijët nuk gërrhasin më./AgroWeb.org

Tensionet në veri të Kosovës/ Scholz: KFOR duhet të jetë i aftë të reagojë në mënyrë të duhur

Kancelari i Gjermanisë, Olaf Scholz, tha se tensionet e fundit në Kosovë kanë dëshmuar se sa e rëndësishme është prania e misionit paqeruajtës të NATO-s në Kosovë, KFOR.

Gjatë një konference për media në Berlin, së bashku me sekretarin e Përgjithshëm të aleancës perëndimore ushtarake, Scholz tha se shteti i tij mbështet misionin e KFOR-it.

“NATO është garantues i sigurisë në Ballkanin Perëndimor, në Kosovë përmes KFOR-it. Gjermania merr pjesë në këtë mision përmes forcave të armatosura. Tensionet në ditët e fundit kanë ilustruar se sa e rëndësishme është kjo prani dhe që KFOR-i duhet të jetë në pozicion që të reagojë në mënyrë të duhur ndaj të gjitha zhvillimeve”, tha kancelari gjerman.

Që nga fundi i majit, në veriun e Kosovës, të banuar me shumicë serbe, tensionet janë të larta, pasi serbët lokalë kundërshtojnë kryetarët e rinj shqiptarë të komunave.

Për shkak të rritjes së tensioneve, që u përcollën me protesta të dhunshme, ku u lënduan edhe dhjetëra pjesëtarë të KFOR-it, NATO njoftoi për rritjen e pranisë ushtarake në Kosovë.

KFOR, që është reaguesi i tretë i sigurisë, vazhdimisht ka deklaruar se mund të ndërhyjë nëse është e nevojshme, por ka inkurajuar Kosovën dhe Serbinë që të zgjidhin mosmarrëveshjet përmes dialogut që ndërmjetësohet nga Bashkimi Evropian.

Më 24 shtator, tensionet u rritën edhe më shumë pasi një grup i armatosur serbësh sulmuan Policinë e Kosovës, duke vrarë rreshterin Afrim Bunjaku. Gjatë përleshjeve, autoritetet thanë se u vranë edhe tre sulmues.

Aktualisht, në kuadër të KFOR-it janë 4.353 trupa, 70 prej të cilëve janë nga Gjermania. /REL

“U bë me bojë”- Dëshmi tronditëse për kopshtin “Stinët”, nëna: Sanitarja i shkuli djalit veshin

Një tjetër dëshmi tronditëse është zbuluar për kopshtin “Stinët”, ku një 3-vjeçareje iu thye këmba pas dhunës së ushtruar nga edukatorja Majlinda Dehima.

Prindi i një fëmije ka treguar se kishte djalin në këtë kopsht për rreth një vit. Ajo tregoi për emisionin “Stop” se kur mori një ditë djalin me vesh të mavijosur dhe fëmija i kishte thënë se ia kishte shkulur sanitarja.

Por nga ana e kopshtit ju tha së djali ishte bërë me bojë dhe megjithë insistimet e nënës, nuk ia lejuar që të shikonte pamjet gjatë ditës për të kuptuar më qartë atë që kishte ndodhur. Ajo tregon se mavijosja në veshin e fëmijës së saj vazhdoi për një javë të tërë.

Intervista

Denoncuesja: Kam pasur fëmijën për rreth 1 vit tek ky kopsht. Kam pasur dyshimet e mia për mënyrën se si trajtoheshin fëmijët aty sepse më ndodhi një rast që fëmija më erdhi me një shenjë tek veshi dhe fëmija pretendonte që i ishte shkulur veshi, ndërkohë që nga edukatorja dhe nga sanitarja që ishin prezentë në atë moment, thoshin që “ jo, e ka bërë me bojë duke ngjyrosur”, ndërkohë që ishte mëse e dukshme që ka pasur dhunë pasi për 1 javë vazhdoi mavijosja.

Dhe ka ndodhur nën kujdesin e cilës edukatore?

Denoncuesja: Ka qenë edukatorja tjetër e cila e ka emrin edukatore Ola. I kërkova me shumë edukatë drejtoreshës që të më vendosë në dispozicion kamerat, por nga ana e saj pata vetëm justifikime dhe në atë kohë u ndërrua edukatorja e djalit dhe nuk kishte më të njëjtën edukatore pas ngjarjes dhe pas asaj ngjarje, vjen edukatore Lina. Më ndodh njëherë tjetër që dëgjoj që ju ngrit zëri fëmijës kur unë po shkoja për ta marrë. Isha tek shkallët. Mësuesja i bërtiti “fillove prapë ti?”, por ishte një ulërimë, nuk e di…

Jeni duke folur për të njëjtën edukatore që ka dalë edhe në transmetimet tona apo jo?

Denoncuesja: Po.

Sa kohë ka qëndruar fëmija juaj me këtë edukatore?

Denoncuesja: 2-3 muaj. Në momentin që shkon dhe e merr i ati, ditën që ndodhi tërheqja e veshit, thanë që “është bërë me bojë”. Fëmija kur futet në makinë, fillon dhe qan me të madhe “pse nuk më besoni ju mua? Mua ma ka tërhequr sanitarja veshin” dhe ngulte këmbë. Realisht nuk donte që të shkonte, thoshte që “nuk dua të shkoj”. Mund të ishte menaxhuar dhe distancuar në vend që ta fshihte ngjarjen.

Fakti që unë kam kërkuar 2 herë kamerat dhe më është mohuar aksesi për të parë kamerat, atëherë ka pasur gjëra të tjera që mbase nuk donin që prindërit t’i shikonin sepse nuk e shpjegoj dot ndryshe. E largova sepse është ajo frika që nëse ndodh diçka, prindërit pastaj nuk përmbahen. Përderisa gjëja degradon në dhunë fizike, nuk besoj se dhuan verbale është një gjë jashtë normales.

U martua me reperin amerikan, Linda rrëfen presionin e familjes: Ta pastrojmë ne gjakun

Këngëtarja e njohur, Linda Halimi ka treguar mes lotësh paragjykimet që është përballur nga njerëzit pas martesës së saj me reperin amerikan Big D.

Ajo ka treguar se i kanë bërë shumë presion, pasi ka qenë tabu dhe në fillim e ka vuajtuar shumë.

Linda Halimi u shpreh se ka humbur shumë familjarë të saj pas vendimit për t’u martuar me reperin me ngjyre dhe se ka xhaxhallarë, me të cilët ende nuk flet.

Madje rrëfeu se xhaxhallarët e saj i kanë thënë të atit se “nëse ti nuk je i gatshëm, e marrim ne gjakun, ta pastrojmë ne gjakun”.

“Nuk kam qenë kurrë një person që viktimizohem. Unë e di, edhe pse më kanë ftuar në “Big Brother”, se si kam mundur të mbijetoj duke qenë e martuar me një person që nuk është shqiptar dhe i ngjyrës tënde. Më patën mbytur portalet, më kanë bërë presion pafund prej 2012-ës, imagjino sa tabu ka qenë.

Në fillim e kam vuajtur shumë, se kam humbur shumë familjarë, kam xhaxhallarë që nuk flas me ta ende, madje i kanë thënë babait tim ‘nëse ti nuk je i gatshëm, e marrim ne gjakun, ta pastrojmë ne gjakun”, tregoi mes lotësh ajo.

GJithashtu i janë dhimbsur shumë prindërit e saj dhe vëllai që janë përballur me opinionin publik.

“Më shumë më janë dhimbsur prindërit e mi. Nëna ime ka qenë një herë në autobus dhe kur e kanë kuptuar se është nëna ime, e kanë ofenduar duke i thënë: ‘Ti e ke edukuar keq, largohu nga autobusi’. Vëllait tim i kanë bërë presion, kam vuajtur shumë”, rrëfeu Linda Halimi, duke theksuar se është e lumtur me zgjedhjen që ka bërë.