Day ArchiveEto’o: Shpresoj që Messi të fitojë për herë të 8 Topin e Artë

Samuel Eto’o është një nga ambasadorët e Katarit. Në brigjet e Gjirit Persik, ai ndjek AS, por edhe media të tjera të huaja, por kur ka mbetur edhe një vit deri në Botëror atij i pëlqejnë lajmet e nxehta, përveçse ka gjithmonë opinione korrekte.

A jeni dakord që Messi është zgjedhur sërish Topi i Artë?

Futbolli është opinion. Më kujtohet në vitin 2010, shumë menduan se të tjerët duhej ta fitonin atë. Për ne është e drejtë që Leo të fitojë sepse ai është lojtari më i mirë në botë dhe kur je më i miri duhet të fitosh çdo ditë.

Nuk ishte viti i tij më i mirë…

Njerëzit thonë që unë nuk jam objektiv, por Luani meriton gjithçka që është e bukur në këtë botë, ndaj jam i lumtur për të, për atë që ka kontribuar, çfarë kontribuon dhe çfarë do të japë. Tani që ai ka të shtatën, shpresoj të vijë e teta.

Keni folur me të?

Po, e urova mbrëmë.

A është i lumtur?

Ishte një bisedë private. E mbaj për vete.

A nuk e meritonin edhe të tjerët si Messi?

Benzema dhe Lewandowski padyshim e meritonin. Mbappe e meritoi, Kante e meritoi, Jorginho e meritoi… Por futbolli është i tillë. Shumë prej nesh mendojnë se mund të konsiderohemi Topi i Artë, por më pas ka njerëz që janë aty për të zgjedhur dhe ne duhet ta respektojmë atë. Ata kanë menduar, si unë, se Leo është më i miri dhe se duhet të fitojë.

Nga pas vjen një Ferrari, Mbappe …

“Benzema sot në Madrid është Zoti”.

Më trego për Xavi. Si e shihni tani si trajner?

Të uroj gjithë fat në botë. Barça po kalon një situatë të veçantë dhe mendoj se personi ideal për ta ngritur atë është Xavi. Ekziston një faktor fati dhe që shpresoj ta shoqërojë Barçën për të gjetur sërish sukses. Nëse Xavi nuk e bën, askush nuk mund ta bëjë.

Juventus rikthehet te fitorja, shkëlqejnë Dybala dhe Morata

Juventus është rikthyer te fitoja në Serie A.

Bardhezinjtë kanë mposhtur 0-2 në transfertë Salerintanën me golat e Dybala 21′ Morata 70′. SHIKO GOLAT KETU:

Ndërkohë, pas 15 javësh Juventus mban vendin e 7 me 24 pikë.

Ish-drejtuesi i policisë: Vajzat e ekranit joshen nga grupet kriminale

Arben Hadarmataj, ish-drejtues policie tha në emisionin “Opinion” se në përgjithësi vajza të ndryshme të ekranit dhe show biz-it kanë një tendencë për t’u joshur nga personazhe të botës së krimit për shkak të benefiteve financiare prej tyre.

“Në përgjithësi është një tendencë për shkak të joshjes nga paratë e mëdha, të pozicionit në publik, kanë dëshirë që të futen në këto organizata. Një vajzë e show bizit , nuk dua të ofendoj njeri por një gazetare me rrogën e vet nuk do të blejë dot një Audi Q7, nuk mund të ketë një shtëpi në Bllok. Ajo mund të jetë e bukur, por këto mundësi ekonomike nuk i ka, që të jetë në top listë ngatërrohen me grupet kriminale. Grupet kriminale nuk do të thotë që kryejnë vrasje, janë tek pastrimi i parave, tek trafikimi, tek mashtrimi, tek shfrytëzimi i prostitucionit”, tha Hajdarmataj

Del nga spitali mjeku grek/ Shqiptarja e qëlloi me armë zjarri para syve të vajzës 13 vjeçe

Mjeku i grek, George Neos, i cili u qëllua me armë zjarri nga ish-partnerja e tij shqiptare, Klodiana Çelo, ka dalë nga spitali ku kurohej.

Sipas mediave, violinistja shqiptare dhe mjeku kishin marrëdhënie jashtëmartesore, fryt i së cilës ishte edhe fëmija. Bëhet me dije se 68-vjeçari kishte krijuar një familje të re me një grua angleze si dhe me vajzën që kishte me shqiptaren.

Krimi ishte i menduar, pasi Klodiana iu afrua burrit kur ai kishte dalë nga shtëpia për të pritur fëmijën nga shkolla dhe pasi debatuan ashpër, ajo nxori armën dhe e qëlloi disa herë në bark.

Sipas fqinjëve, ajo e shqetësonte mjekun prej kohësh, dhe kjo për arsye të fëmijës dhe çështjet e kujdestarisë.

Kosova ashpërson masat anti-covid. Maska e detyrueshme edhe jashtë, ndalohen dasmat

Qeveria e Kosovës miratoi rregullat e reja që synojnë të parandalojnë përhapjen e virusit.

Ora policore do të mbetet në fuqi nga ora 12 e natës deri në orën 05 të mëngjesit, ndërkohë çdo person që hyn në Kosovë duhet të paraqesë certifikatë vaksinimi me dy doza ose certifikatë vaksimi me një dozë sëbashku me testin PCR. Ndërkohë që duke nisur nga data 3 janar për të hyrë në Kosovë do të vlejë vetëm certifikata e vaksinimit me dy doza.

Të gjithë punonjësve të institucioneve publike duhet të posedojnë një nga dëshmitë e kërkuara më lartë për të hyrë në vendin e punës.

Mbajtja e maskës bëhet detyruese edhe në ambientet e jashtme, ndërsa mësimi në universitete do të lejohet me prani fizike, por me pjesmarrje 50 për qind të kapacitetit të ambientit.

Ceremonië dhe rritet fetare lejohen të zhvillojnë aktivitetin e tyre deri në 50 për qind të kapacitetit të tyre dhe me kushtin që të posedojnë ndonjërën nga certifikatat e kërkuara kundër kovid.

Ndalohet plotësisht veprimtaria e klubeve të natës dhe organizimi i festivaleve, koncerteve, dasmave, ahengjeve familjare e shoqërore.

Baret dhe restorantet lejohen të zhvillojnë aktivitetin e tyre nga ora 5 e mëngjesit deri në orën 23 të mbrëmjes, por muzika lejohet vetëm deri në orën 21 e 30. Gjithashtu klientët dhe stafi i lokaleve duhet të paraqesë certifikatën e vaksinimit ose testin PCR.

Lejohet zhvillimi i aktiviteteve sportive, por në hapësirat e mbyllura me kapacitet deri në 10 për qind.

Trafik droge e pastrim parash, gruaja e “El Chapos” dënohet me 3 vite burg

Me 3 vite burg është dënuar gruaja e mbretit të trafikut të drogës ‘El Chapo’, Emma Coronel Aispuro, e akuzuar për trafik droge dhe pastrim parash.

Ajo u arrestua në muajin shkurt dhe pranoi akuzat para autoriteteve amerikane. Nga 3 vite, asaj do t’i zbriten 9 muaj, që tashmë i ka kryer.

Emma ndihmoi burrin e saj EL Chapo që të arratisej nga burgu Altiplano në vitin 2015 dhe përgatiti një plan arratisjeje në vitin 2017 për të në momentin që bosi i drogës pritej të ekstradohej në SHBA. Avokatja e saj Mariel Colon deklaroi se klientja e saj nuk ka bashkëpunuar me autoritetet dhe nuk ka pranuar statusin e dëshmitares së mbrojtur për të përfituar ulje dënimi.

Përfaqësuesja ligjore tha për televizonin Univision, se fëmijët e klientes së saj ndodhen në shtëpinë e tyre në Meksikë dhe që ajo nuk ka bashkëpunuar, për shkak se e di dënimin që i pret personat dhe familjet e tyre që bashkëpunojnë me drejtësinë.

Ik puno po ta mbajti. Të burgosurit kërcënojnë policët, 242 efektivë japin dorëheqjen

Të dënuarit e akuzuar për krim të organizuar të cilët izolohen në sistemin 41 BIS, po kërcënojnë punonjësit e policisë së burgjeve.

Kreu i sindikatës së policëve të burgjeve, Valtin Macaj, thotë se si pasojë e kërcënimeve dhe vështirësive në punë 242 efektiva të këtij sektori kanë dhënë dorëheqjen. Shkak janë bërë presionet dhe kërcënimet që policët marrin nga të afërmit e të dënuarve.

Sipas kreut të sindikatës, Valentin Macaj punonjësit janë përballur shpesh edhe me reagimet kërcënuese dhe presionet e familjarëve të të dënuarve jashtë dyerve të burgjeve, shkruan Ora Neës.

“Ne kemi pasur raste që na kanë besuar rrëfimin e tyre, të cilët sërish nga frika dhe nga presioni që kanë nga eprorët nuk mund të dalin në media, kanë deklaruar para nesh që sa kemi dalë nga shërbimi jemi kërcënuar nga shokët e të dënuarit brenda ose nga familjarë të tyre,” tha Macaj.

Nisur edhe nga kjo situatë nga fillimi i këtij viti 242 punonjës kanë lënë detyrën e tyre.

“Janë mbi 240 punonjës policie të burgjeve që janë vetëlarguar nga detyra pa u mbyllur viti për sryes të kushteve të vështira të punës dhe pagave diskriminuese,” shtoi Macaj.

Përveç kërcënimeve policët e burgjeve po përballën edhe më një sërë problemesh të tjera të cilët sipas sindikatës po ia vështirëson punën.

“Të dalësh pa armë, të të mungojë transporti, të shkosh dhe të rrish 8 orë në shërbim pa përfituar një vakt ushqimor, të cungohet paga, të paguhesh për 22 ditë në muaj punë edhe pse ti kryen deri në 26 ditë punë, këto janë kushte mizerabël për një punonjës policie,” shtoi kreu i sindikatës.

Regjimi 41 biss u krijua me qëllim që të dënuarit që cilësohen si persona më të shkuar kriminale dhe të akuzuar për krim të organizuar të shkëpusin komunikimet me personat jashtë dyerve të qelive.

Vetëm pak ditë më parë Aleksandër Llanaj, Fatmir Pjetri, Redjan Rraja dhe Arbër Çekaj, u futën në izolimin e 41 bis e ndërsa ministri i drejtësisë Ulsi Manja ka paralajmëruar se ditën në vijim në këtë sektor do të futën edhe të dënuar të tjerë.

Brenda fabrikës së armatimeve të Poliçanit, amerikanët publikon fotot: Labirinte ku mund të humbësh

Labirinte tunelesh, porta prej betoni 6 metra të larta që ruajnë hyrjen e tyre dhe zbrazëti, kjo është gjithçka ka mbetur nga fabrika e armatimeve të Poliçanit, dikur një nga qendrat më të mëdha dhe më të rëndësishme të armatimit në Shqipëri. Mediumi fotografik PetaPixel i ka kushtuar një artikull qytetit të Poliçanit, i cili ka qenë një nga qytetet me fabrikat më të mëdha të armatimit në vend në kohën e regjimit komunist. Në artikull përshkruhet e gjithë fabrika e armatimit në Poliçan si dhe fshehja e saj nga bota e jashtme. Stafi i tabloidit amerikan gjithashtu ka udhëtuar në Shqipëri për të parë pikërisht këtë depo armatimi, ku dhe kanë mundur të shkrepin disa foto. Gjithashtu në shkrim thuhet se për të ndërtuar fabrikën e armatimit janë përdorur pajisjet më të reja në atë kohë të marra nga Franca, por gjithashtu është ngritur pyetja se si një regjim komunist kishte mundësi t’i blinin ato.

Shkrimi i plotë:

Në vitet 1960 dhe 70, qyteti i Poliçanit ishte një nga qendrat më të mëdha dhe më të rëndësishme të armatimit në Shqipëri. Për arsye sigurie, shumica e informacioneve në lidhje me qendrat ishin sekrete dhe vetë qyteti ishte i mbyllur për të huajt. Sot dihet se është ndërtuar për punonjësit e Punës Mekanike të Poliçanit, të specializuar në prodhimin e municioneve të kalibrave të ndryshëm, përfshirë pushkën AK-47 (të njohur në popull si kallashnikov), predha mortajash, sulmuese dhe mbrojtëse, granata, si dhe mina kundër personelit dhe antitank.

Për këtë qëllim u përdorën makineritë më të fundit franceze, ndonëse deri më sot nuk dihet ende sesi autoritetet komuniste arritën ta blejnë atë nga ai vend. Kishte mbi 100 prej tyre, secila e aftë për të prodhuar afro 30,000 fishekë në ditë. Në kulmin e saj, rreth 4,000 njerëz punonin në uzina në tre turne. Megjithatë, në fund të viteve 1990, si rezultat i rënies së regjimit komunist dhe humbjes së aftësisë për të konkurruar në tregun ndërkombëtar të armëve, prodhimi ra. Fabrika ra në vështirësi financiare dhe u mbyll. Në atë kohë, shumica e pajisjeve të prodhimit u bënë të tepërta dhe disa u hoqën, u shitën ose u vodhën.

Në vitin 1997, shpërtheu lufta civile dhe qyteti përjetoi trazira. Qyteti ra në duart e rebelëve dhe kompleksi i prodhimit u mor përkohësisht nga bandat kriminale. Në vitet e mëvonshme, qeveria shqiptare u përpoq të rifillonte funksionimin duke ndryshuar linjat e mbetura të prodhimit në çmilitarizimin e municioneve dhe eksplozivëve të vjetër, të skaduar. Përfundimisht, fabrika u mbyll përgjithmonë. Megjithatë, ajo ruhet ende nga afër edhe sot. Është sikur besohet ende se në të ardhmen, pas modernizimit të uzinës, marrjes së një injeksioni financiar ose një kontrate fitimprurëse, prodhimi do të bëhet sërish fitimprurës dhe makinat e nevojshme.

Kompleksi ushtarak shtrihet në një luginë të vogël, pak larg skajit jugor të qytetit. Rrethohet nga njëra anë me kodra me ullinj dhe rrush, dhe nga ana tjetër me hyrje prej betoni dhe metali në magazinat dhe tunelet nëntokësore. Ka më shumë se 20 ndërtesa industriale të madhësive të ndryshme në terren. Shumica duken të braktisur, me dritare të thyera ose pa dyer apo dritare fare. Asnjë tym nuk del nga asnjë prej oxhaqeve të ndryshkur dhe nuk ka asnjë shenjë të ndonjë aktiviteti jashtë sigurisë. Është e vështirë të imagjinohet se ky vend i qetë dikur kishte një histori kaq shpërthyese. Kjo është ajo që na bëri të vendosim të vizitojmë këtë vend.

Gjetja e hyrjes në tunelet nëntokësore të shpuara në shpatin e malit, ku ndoshta ishte fshehur një nga linjat e prodhimit të municioneve, nuk është një problem i madh. Është më e vështirë të futesh brenda, sepse portat masive prej betoni, 6 metra të larta dhe peshojnë disa tonë, bllokojnë efektivisht hyrjen dhe ruajnë sekretet e tij. Është e pamundur t’i hapësh me forcë.

Pikërisht kur jemi gati të kontrollojmë hyrjen tjetër, vëmendja ime tërhiqet nga katër vrimat e vogla mbi portat. Ne vendosim të shohim nëse mund t’i shtyjmë ato për të hyrë brenda. Duke u mbështetur në menteshat e forta prej çeliku, ngjitem mbi skajin e sipërm të derës së betonit. Menjëherë ndjej një fluks ajri të freskët, që tregon se tuneli i ngushtë pas hapjes është i papenguar. Fatkeqësisht, në fund të tij janë instaluar shufra të trasha çeliku. E njëjta gjë vlen edhe për pasazhin e dytë dhe të tretë. Por hapja e katërt dhe e fundit është e qartë. Ne kemi pasur fat.

Brenda ka një heshtje dërrmuese, e thyer vetëm nga zhurma e hapave tona. Fenerët tanë nuk janë në gjendje të ndriçojnë gjithçka, gjë që vetëm rrit atmosferën e misterit dhe frikës. Ne endemi për një kohë duke kërkuar në dhoma të ndryshme, por nuk gjejmë asgjë. Duket se tuneli është bosh. E ardhmja e lidhur me të është gjithashtu. Nuk ka mbetur asnjë makineri apo gjurmë të tjera të prodhimit të municionit. Kur vendosim të kthehemi në dalje, vëmendja jonë tërhiqet nga një derë e mbështetur pas murit. Kur afrohemi, zbulojmë një vrimë të vogël në murin me tulla pas saj. Dikush duhet ta ketë bllokuar me qëllim. Unë shtyj derën.

Rezulton se dera fshihte një kalim për në më shumë tunele. Kam numëruar të paktën katër prej tyre. Secila është mbi 200 metra e gjatë dhe e ndarë në një salla prodhimi, punëtori dhe magazina më të mëdha dhe disa më të vogla. Ata janë të lidhur me njëri-tjetrin nga korridore më të vogla dhe kalime lidhëse, duke krijuar një labirint kompleks nëntokësor. Këtu mund të humbisni lehtësisht.

Në shkëlqimin e elektrik dore, shfaqen skicat e para të makinerive. Pas gati dy dekadash mospërdorimi dhe mungesë mirëmbajtjeje, shumica e pajisjeve të gërryera ndoshta janë të përshtatshme vetëm për skrap. Mundohem të marr me mend se për çfarë janë përdorur. Presionet dhe ekstruduesit ka shumë të ngjarë të nevojiten për të shtypur dhe formuar predha nga shufra bronzi. Ka predha, plumba, madje edhe gëzhoja të kalibrave të ndryshëm të shtrirë kudo – në dysheme, tavolina, makina.

Tuneli i dytë është i mbushur me daulle të mëdha rrotulluese, ndoshta për trajtim termik, domethënë për kalitjen e metalit të predhave në vetitë e tyre mekanike të kërkuara. Dhoma tjetër ishte vendi ku bëheshin plumbat. Këtu, copa të trasha, cilindrike prej metali rrotulloheshin dhe më pas priheshin në gjatësinë e duhur dhe formoheshin në një prese hidraulike.

Krejt në fund të tunelit, dalloj makinat e klasifikimit që i poziciononin plumbat dhe i transferonin në makineritë që i shtypnin në predha të përgatitura, të mbushura me pluhur. Kjo ndoshta ishte pjesa më e rrezikshme e procesit, pasi një dhomë shtesë e ngjashme me bunkerin ishte ndërtuar pranë makinerive në mënyrë që një punëtor të mund të mbikëqyrte në mënyrë të sigurt prodhimin. Dhe e gjithë kjo u nda nga pjesa tjetër e kompleksit me porta betoni me trashësi dhjetëra centimetra.

Në zonat e magazinimit, ne zbulojmë fuçi të ndryshkur të mbushura me një substancë misterioze të verdhë. E ndriçuar nga elektrik dore, ajo shkëlqen si bora në rrezet e diellit. Pikërisht pranë tij në dysheme shtriheshin thasë letre të lagur, nëpër të cilat shkëlqen materiali gri i errët. Ndoshta baruti ose disa kimikate të tjera të nevojshme për prodhimin e tij.

Në pako vërej etiketa portokalli të zbehura me fjalën EKSPLOZIV, duke paralajmëruar përmbajtjen e rrezikshme. Është më mirë të mos prekni asgjë. Në dhomën tjetër, gjejmë rreth një duzinë arka druri të grumbulluara mjeshtërisht pranë murit. Disa janë të hapura, duke zbuluar përmbajtjen e tyre – plumba. Jemi kaq të zhytur në eksplorimin e këtij vendi mahnitës saqë nuk e vërejmë se kanë kaluar katër orë. Nuk është çudi – në fund të fundit, nuk është çdo ditë që shihni një fabrikë të fshehur municionesh nëntokësore.

Në kthim çorientohemi. Lindin mendime të errëta: çfarë do të ndodhë nëse nuk e gjejmë daljen dhe do të na mbarojnë furnizimet? Telefonat nuk ndihmojnë as sepse muret e betonit janë gjysmë metri të trasha dhe më pas ka disa dhjetëra metra gurë të fortë që bllokojnë efektivisht kontaktin me botën e jashtme. Për fat të mirë, disa objekte të dallueshme që i lamë qëllimisht pas duke hyrë më thellë në tunele, na ndihmojnë të rigjejmë rrugën tonë. Falë tyre, ne gjejmë rrugën tonë për të dalë. Ne jemi të sigurt, por kemi mbetur duke kërkuar më shumë. Duhet të kthehemi këtu përsëri.

Paloka rrëfen planin e thurur në zyrën e Berishës

Kryetari i Këshillit Kombëtar të PD-së, Edi Paloka i është përgjigjur Lulzim Bashës për intervistën sonte në “ABC” lidhur me injorimin që i ka bërë thirrjes së Kuvendit Kombëtar të partisë nga Sali Berisha në datë 11 Dhjetor. Paloka thotë se firmat janë legjitime dhe thekson se Lulzim Basha ka detyrimin që të respektojë vullnetin e demokratëve. Deputeti demokrat rrëfen edhe takimin në zyrën e Sali Berishës.

“Sqarim! Meqenese u be e disata here qe z. Basha perdor ne menyre jo korrekte fjalet e mia si alibi te qendrimit te tij ndaj vullnetit te mbi 4200 delegateve qe kane firmosur per mbledhjen e Kuvendit me 11 dhjetor, jam i detyruar te sqaroj dhe nje here cfare kam

deklaruar. Ne statutin e PD , ne asnje pike dhe asnje rresht nuk percaktohet se cila eshte procedura qe ndiqet ne rastin kur 1/4 e delegateve kerkojne mbledhjen e jashtezakonshme te Kuvendit. Ne statut parashikohet vetem detyrimi i mbledhjes se Kuvendit kur e kerkojne 1/4 e delegateve , po nuk percaktohet as se si mblidhen firmat, as ku depozitohen formularet dhe asnje procedure tjeter per kete ceshtje. Lidhur me verifikimin e mandateve, statuti eshte me se i qarte, verifikimi i mandateve behet ne Kuvend nga komisioni i verifikimit te mandateve, askush tjeter nuk e ka kete tager.

Ne keto kushte , perfaqesuesit e firmetareve kerkuan nje takim me mua si Kryetar i Keshillit Kombetar te PD. Takimi u zhvillua ne zyren e z.Berisha dhe ishin te pranishem, si perfaqesues te firmetareve ; deputete , antare te kryesise se PD, kryetare degesh te PD, dhe nje sere funksionaresh te tjere te PD si nga sekretariati dhe organizatat partnere te PD. Midis tyre , hartues te statutit dhe juristet me te cilet z.Basha eshte perfaqesuar deri me sot ne gjithe institucionet dhe tryezat politike.

Kerkesa e gjithe pjesmarresve ishte qe , ne mungese te percaktimit te procedurave te permendura me lart, duke e konsideruar pjesen tjeter drejtuesve te PD si ilegjitime dhe mbi te gjitha si pale ne kete konflikt, ne mungese te plote besimi ne luajalitetin e tyre ndaj ketij procesi, formularet e mbledhur te dorezoheshin tek une si Kryetar i Keshillit Kombetar, organi me i larte i zgjedhur i PD midis dy Kuvendeve.

Une , pas kesaj kerkese, kam propozuar qe , pavarsisht gjithe argumentave te paraqitur nga pjesmarresit ne takim, edhe per faktin qe une isha pozicionuar ne krah te z.Berisha, formularet te dorzoheshin tek sekretari organizativ i PD, “JO SEPSE E PARASHIKON STATUTI” , sic abuzon me kete thenie timen z.Basha, por per te shmangur cdo mundesi spekullimi nga pala tjeter, sic ndodhi me pas ne fakt .

Kete argumentim timin e pranoi dhe z.Berisha . Nderkohe gjithe pjesmarresit e tjere , me argumentat e dhena me lart, duke ofruar dhe fakte se si firmetareve ju ishte bere presion nga disa drejtues degesh , kembengulen qe ose te vinin ne zyren time me detyrimin e mbrojtjes se te dhenave personale te firmetareve, ose ata nuk kishin asnje detyrim tjeter statutor apo procedurial per ti cuar tek kundershtaret e tyre ne kete rast. Keshtu vendosi shumica ne ate takim dhe z.Berisha pranoi vendimin e shumices, nuk vendosi vete, me koken e tij…!

Kjo eshte ajo qe ndodhi dhe ajo qe une kam deklaruar.

Prandaj , ne vend qe te vazhdohet me truke e me hile qe po percajne cdo dite e me shume demokratet, do ishte e denje, po mbi te gjitha ne te mire te demokrateve , qe vullneti i mbi 4200 delegateve, vullneti i shumices , te respektohet! Keshtu veprohet ne demokraci, keshtu thote edhe statuti i PD e mbi gjithe te tjeret, ky eshte detyrim dhe pergjegjesi per kryetarin e PD” shkruan ai.

Kosovë, nxënësit shpërthejnë në lot kur kthehen në klasë pa shoqen e shokun që u vranë

Në ditën kur filloi mësimi pas festave të nëntorit, shokët e shoqet kujtojnë dy nxënësit e vrarë në Gllogjan.

Veshjet e tyre kanë një simbolikë. Ngjyra e bardhë në rrobat e tyre shfaq shpirtin e miqve të tyre, Gentës e Ledionit, kurse ajo e zeza, ngjarjen e trishtë që atyre iu ndodhi.

Para se të nisin mësimin, qindra nxënës të shkollës “Hysni Zajmi” në Gjakovë, po ndezin qirinj në nder të shoqes e shokut të tyre, që u vranë në rrethana ende të paraqarta të premten që shkoi.

Shoqja e Gentianës, që qëndroi me të deri pak momente para ngjarjes tragjike, thotë se më të kishin plane miqësie të gjata.

Lidhje të fortë me gjimnazisten kishin edhe shoqet tjera të klasës. Pjesa më e vështirë për secilin, ishte hyrja në klasë ku mungonte Genta.

Banka e dytë nga ana e majtë kishte mbetur zbrazur e aty u vendosën lule e një qiri dhe fotografia e vajzës, që të gjithë do të donin që të ishte prezente fizikisht aty.

Këtu edhe drejtori i shkollës Gjokë Tahiri, pati disa fjalë për dorasin dhe për nxënësen e shkollës që drejton. Emocionet kapluan të gjithë klasën përsëri.

Për shkak të kësaj gjendje të rënduar emocionale, nxënësit u liruan më herët nga mësimi. Humbja e dy të rinjve ka bërë që mësimdhënësit të kujdesen edhe për shëndetin e nxënësve të tjerë.

Ndërkohë në Gllogjan të Deçanit dy familjet po mbanin ditën e fundit të të pames. Pavarësisht se kanë kaluar katër ditë, numri i dashamirëve e miqve që vinin për kryeshëndosh, ishte i madh.

Kalimin e kësaj situate, më të vështirë e kanë familjarët, që para shumë vitesh kanë pasur edhe humbje tjera në luftë. Mehmeti thotë se zbardhjen e rastit ja kanë lënë insutucioneve.

E institucionet nuk kanë konfirmuar ndonjë zhvillim në lidhje me hetimet për këtë rast. T7 gjatë ditës ka kërkuar informacione nga Prokuroria për rastin, por që ata nuk kanë pranuar të flasin. Videon e plotë mund ta shihni KËTU.