Mendoja se kisha nje martese dhe nje jete shume te lumtur, deri ne momentin qe kuptova se burri im po ftohej. Hallin ja qava shoqes se ngushte Frides e cila me degjoj dhe me tha: keshtu jane burrat prandaj s’martohem une.
Por pas kesaj bisede edhe shoqja ime u largua nuk me hapte telefonin dhe as nuk takoheshim me.
Jeta ime u be shume e keqe fillova te qaj pafund e te vuaj, burri nuk vinte me dite ne shtepi derisa nje dite erdhi dhe me tha: nuk dua ta degjosh nga te tjeret, une dhe Frida duhemi.

Mori rrobat dhe iku, me ra bomba u shenba ne vend. Telefonoja Friden sepse doja nje shpjegim, ajo ishte shoqja ime e ngushte. E kisha si moter ishim rritur bashke e ndanim edhe te njejten pjate. C’beri e pafytyra me mori burrin dhe madje sot jane duke u bere me femije.

E rrenuar sic isha mendova vetem per djalin dhe i dergova te dy ne djall. Sot i kam hequr te drejten burrit te shohe djalin ndonse ai kerkon qe ta takoje. Njerzit qe doja me shume me shkaterruan jeten. Gjithe Durresi filloj te fliste per mua nuk guxoja te dilja nga shtepia. Humba gjithcka ne pak momente, por po ja dal…/Kryefjala.com/