Megjithatë, është interesant fakti dhe zgjedhja e presidencës turke (nën të është media shtetërore), për të nxjerrë publikimin e një reportazhi në agjencinë shtetërore të lajmeve “Anatolu” me deklaratat e pseudomyftiut të Ksantisë, Mustafa Trampa, në të cilin pakica e Thrakisë quhet “turke”.

Në raport thuhet se “minoriteti turk mysliman i Trakës Perëndimore ka përjetuar shumë vështirësi që nga hyrja në fuqi e Traktatit të Lozanës në vitin 1923”, ndërsa theksohet gjithashtu se “ata duan një zgjidhje urgjente të problemeve të tyre”. Nuk ishte zgjedhja më elegante kur dy liderët po takoheshin në Ankara.

Dilema

“Ka mbetur pyetja se çfarë ndodh pas përfundimit të postkolonializmit. Për sa kohë ai është aktiv, atëherë vazhdon Postkolonizimi dhe bashkë me të edhe ndarja nga sondazhi ku 49% thonë se ka mbaruar dhe 47% se vazhdon”. Kështu tha ndër të tjera Evangelos Venizelos për gjetjet e hulumtimit të Metron Analysis që u prezantua, ndër shumë të tjera, në aktivitetin interesant treditor të Rrethit të Ideve për Postkolonizim.

Rrethi i ideve e ka mësuar publikun me diskutime interesante dhe mendoj se veçanërisht ai për postkolonizimin ka të bëjë edhe personalisht me z. kryqëzim i kohës për zhvillimet më të shpejta post-politike…në Ankara.

Fytyra

Pas fjalimit të kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama me rreth 5000 bashkatdhetarë të tij (nga të cilët rreth gjysma e mbërritur me trajner nga Shqipëria) në stadiumin e mbyllur të Galatsit, Athina tashmë është në pritje të fakteve. Fjalimi i zotit Rama ishte një përkëdhelje ndaj stereotipeve të nacionalizmit shqiptar, i veshur me zhargonin e domosdoshëm socialist të marrëdhënieve “vëllazërore” të dy popujve dhe elementëve të përbashkët të historisë së tyre.

Në mes, ai përfshinte gjithashtu disa avantazhe si në politikën e jashtme greke ashtu edhe në çështjet e brendshme. Ai u tregua i kujdesshëm për të trajtuar çështjen e çamëve, pa i përmendur emrat e tyre dhe duke folur për përndjekje shumë vite më parë. Ai u përpoq të paraqiste pikëpamjen shqiptare për pronat e minoritetit grek, duke argumentuar se problemi i titullit të pronësisë “është për të gjithë Shqipërinë dhe jo vetëm për grekët e Shqipërisë”.

Ai denoncoi siç pritej luftën, që natyrisht Greqia e mohon të jetë e vërtetë, duke iu referuar 28 gushtit 1987, kur kjo u bë me një akt të kabinetit. Ndërsa iu referua çështjeve më të fundit si krijimi i një qendre kulturore shqiptare në Greqi, të cilën, tha ai, Shqipëria e ka paguar tashmë, por ende nuk është miratuar nga qeveria greke. Ai madje i hodhi një sy Yanis Varoufakis (ose Stefanos Kasselakis që vizitoi Shqipërinë), duke thënë se Shqipëria po mirëpret “edhe për ndonjë politikan grek të keqkuptuar, të shkojë të protestojë atje, dhe pastaj të kthehet këtu dhe të humbasë zgjedhjet”.

Vendi

E gjithë kjo, natyrisht, nuk përgjigjet nga Athina. Të paktën jo drejtpërdrejt. Përpara janë zgjedhjet europiane, por edhe gjyqi i Fredis Belerisit, i cili pritet të pasqyrojë atë që është vendosur tashmë në shkallë të parë: pra dënimin e tij. Athina i referohet në mënyrë monotone letrës që shoqëron negociatat e anëtarësimit me BE-në dhe lidh qartë çështjen Beleri dhe qëndrimin e shtetit shqiptar ndaj të drejtave të njeriut dhe shtetit të së drejtës.

Marrëdhëniet dypalëshe mes Greqisë dhe Shqipërisë kanë hyrë në një ngërç, nga i cili nuk do të dalin lehtë dhe për Athinën është e qartë se përgjegjësia për këtë i takon plotësisht Edi Ramës, i cili nuk e lehtësoi situatën pavarësisht se që në prill 20, atij iu kërkua nëpërmjet bashkëpunëtorit të tij të ngushtë, Edri Fuga, që të shtynte vizitën e tij në Athinë për pas zgjedhjeve evropiane. Z. Rama nuk e bëri as këtë, ndaj thyerja e besimit është totale.

Sulmi

“Homofobia është pjesë e një Greqie që duhet ta kapërcejë në një moment bashkë me gjithë intolerancën që emeton vota e N.D”, tha ndër të tjera presidenti i SYRIZA, Stefanos Kasselakis, me rastin e sulmit homofobik që mori në Volos. Një kalimtar 13-vjeçar, ndërsa zoti Kasselakis ishte në podium, përdori një karakterizim fyes, duke sjellë siklet për disa sekonda. I riu u arrestua, por ai u la i lirë pasi zoti Kasselakis nuk bëri padi. /Marrë nga Kathimerini/