Finalja e Madhe e Konkursit të Këngës në Eurovizion, gara e këndshme dhe shumë e pëlqyer e kontinentit është planifikuar të zhvillohet në Torino, Itali të shtunën.

Vitin e kaluar 183 milionë shikues ishin para ekranit për të parë tre fazat e fundit të konkursit, kur grupi punk-rock i Italisë Måneskin mundi me vështirësi Francën dhe Zvicrën për të marrë kurorën, sipas faqes zyrtare të CNN.

Teksa publiku reagoi disi i shokuar nga fitorja surprizë e Italisë vitin e shkuar, Eurovizioni i sivjetshëm është shoqëruar edhe me më shumë episode dhe personazhe të çuditshme, ku ndër to mund të përmendim përfaqësuesen e Maqedonisë së Veriut. Andrea Koevska, gjatë mbrëmjes së hapjes së festivalit të Eurovizionit, teksa fotografohej nga paparacët, ka flakur tutje flamurin e vendit të saj.

Përveç, këtij episodi mund të tregojë shumë sesa ka ndryshuar ndër vite festivali teksa shohim përfaqësuesit e Norvegjisë, dy burra të rritur me kostume ujku që këndojnë për bananet dhe konsumimin e gjyshërve të tyre, por që po fluturojnë në nivelin e përkrahjes nga fansat këtë vit.

Ndërkohë, në pritje të finales të së shtunës, ku muzikantë nga 25 vende do të konkurrojnë në skenën më të madhe të Evropës, grupi më në qendër të vëmendjes është Orkestra “Kalush” e Ukrainës.
Grupi folk-rap janë favoritët e kuotuar në tregjet e basteve dhe prania e tyre në turne ka rrëmbyer imagjinatën e fansave nga çdo vend konkurrues.

“Teksa flasim, vendi ynë dhe kultura jonë është e kërcënuar. Por ne duam të tregojmë se jemi gjallë, kultura ukrainase është e gjallë, është unike, e larmishme dhe e bukur”, tha për CNN Oleg Psyuk, këngëtari kryesor i grupit.
“Kjo është mënyra jonë për të qenë të dobishëm për vendin tonë”, shtoi me tej ai.

Në pamje të parë, grupi prej gjashtë anëtarësh duket se është më i qeti dhe i konsoliduari ndër përfaqësuesit e vendeve të tjera që shihen si më të çuditshmit e Eurovizionit këtë vit.

Shumica e anëtarëve veshin fustan me simbole kombëtar, me reperin Psyuk që mban gjithashtu një kapele rozë në formë kove mbi kokë. Një anëtar tjetër është aq i ngarkuar nga qëndismat me modele saqë i duket vetëm goja, ndërsa kontrabasisti i grupit shfaqet i veshur si një top leshi.
Por mbërritja e Orkestrës së Kalushit në skenën e Eurovizionit ka kaluar disa peripeci dhe rrugëtimi i tyre është thellësisht i ndërthurur me luftën në shtëpi.

Grupi fillimisht përfundoi i dyti në konkursin kombëtar të përzgjedhjes së Ukrainës, por ata e morën stafetën e përfaqësuesit zyrtar, pasi u mësua se fituesi i garës kishte udhëtuar për strehim në Krimenë e aneksuar nga Rusia. Përfaqësimi i Ukrainës prej tyre u bë i ditur më 22 shkurt, dy ditë para se trupat ruse të pushtonin Ukrainën.

“Të gjithë anëtarët e grupit janë disi të përfshirë në mbrojtjen e vendit”, i tha Psyuk CNN përmes e-mail.

Ndërkohë një pjesëtar i ekipit mediatik të grupit iu bashkua mbrojtjes ushtarake të vendit dhe po lufton në vijën e parë, duke e lënë grupin pa stenografi në Torino. Psyuk në krahun tjetër ka dalë vullnetar për të gjetur strehim për ukrainasit e zhvendosur brenda vendit dhe organizon transportin e ushqimit dhe ilaçeve.
Sfondi i konfliktit ndërlikoi përgatitjet për Eurovizion. Grupi u detyrua të bënte prova praktikisht derisa më në fund ishin në gjendje të takoheshin në Lviv pas disa javësh lufte.

Dhe kënga e tyre ka marrë një kuptim të ri. “Stefania”, e kënduar në gjuhën ukrainase, është një homazh për nënën e Psyuk, e cila ende jeton në qytetin perëndimor të Kalushit nga i cili grupi ka marrë emrin e tij.

“Në disa ditë ka raketa që fluturojnë mbi shtëpitë e njerëzve dhe është si një ruletë, askush nuk e di se ku do të godasë”, tha Psyuk.
“Për ne, fitorja do të thoshte vlerësim për muzikën ukrainase, veçantinë dhe bukurinë e saj,” tha Psyuk për CNN. “Fitorja do të ngrinte gjithashtu shpirtin e popullit ukrainas, i cili nuk ka pasur asnjë pushim (për) gëzim për më shumë se dy muaj”, shton ai më tej.

Ndërkohë, përfaqësuesve të Rusisë në Eurovizion iu bë e ditur nga organizatorët ndalimi i pjesëmarrjes në shkurt, 24 orë pas një vendimi fillestar, të kritikuar gjerësisht për ta lejuar atë të marrë pjesë. Unioni Evropian i Transmetuesve arriti në përfundimin se prania e vendit “do ta sillte konkurrencën në disreputacion”.

Në krahun tjetër Bjellorusia, e cila ndihmoi ofensivën ushtarake të Moskës, ishte pezulluar tashmë për shkak të shtypjes së lirisë së medias në vend.
Sa i përket “Kalush” , grupi u kualifikua në gjysmëfinalen e së martës dhe performanca e tyre u pasua nga brohoritje të forta në shenjë mbështetje nga turma.
Eurovizioni është jashtëzakonisht i vështirë për t’u parashikuar, duke pasur parasysh se sistemi i tij i pikëve mbështetet si në verdiktet e jurisë ashtu edhe në votimin publik nga dhjetëra vende, por “Kalush” duket një bast i sigurt për të marrë kurorën e këtij viti.

Një fitore e Ukrainës do të nënkuptonte se vendi do të ketë të drejtën të pres konkursin e vitit të ardhshëm, por nuk është aspak e sigurt se një ngjarje e tillë do të ishte e mundur në Ukrainë majin e ardhshëm.

Psyuk, megjithatë, është optimist. “Ne besojmë në këngën tonë… është bërë këngë për mëmëdheun”, tha ai.
“Nëse rezulton se ne do të fitojmë, Eurovision 2023 do të mbahet në Ukrainë. Në një Ukrainë të re, integrale… një vend i rindërtuar, i begatë, i lumtur.”

Orkestra Kalush po i bashkohet një grupi konkurrentësh kombëtarë në konkursin e këtij viti, dhe ndërsa ata janë favoritët e qartë për të triumfuar, një numër artistësh të tjerë kanë arritur të bëjnë që Evropa të flasë në ngritje.

Italia mund të fitojë kurorën për të dytin vit radhazi, nëse heronjtë Mahmood dhe Blanco do të arrijnë. Të dy janë artistë të suksesshëm në vend dhe tani ata po bashkojnë forcat për të imituar Maneskin, punk-rokerët që fituan vitin e kaluar.

“Subwoolfer”, dyshja elektro-enigmatike e Norvegjisë, kanë bërë gjithashtu bujë me këngën e tyre “Give That Wolf a Banana”.

Dyshja pretendojnë se janë formuar në Hënë, 4.5 miliardë vjet më parë dhe nuk i kanë hequr kurrë maskat e verdha të qenit. Ata ngjajnë më së shumti me një Daft Punk të krijuar nga TikTok.

Më të qeta duken hyrjet nga Suedia, Polonia dhe Greqia, me të tria vendet që kanë sjellë balada, të cilat sigurisht do të tërheqin juritë kombëtare.

Dhe këtu janë disa fjalë që ky reporter me përvojë i Eurovizionit nuk e kishte menduar kurrë se do të shkruante: Mbretëria e Bashkuar mund të fitojë këtë vit.
Kjo është e drejtë, kombi që në dekadën e kaluar ka dërguar atë që ka mbetur nga Bonnie Tyler dhe Engelbert Humperdinck për të konkurruar me evropianët, ka pranuar pa dëshirë se moderniteti nuk është thjesht një modë kalimtare, duke u kthyer në një ndjesi TikTok në një lojë për demografinë e Evropës nën 65 vjeç.

“Space Man” i Sam Ryder është një hyrje jashtëzakonisht e fortë britanike që merr frymëzim nga Elton John dhe Ziggy Stardust Boswie, edhe pse disa bastexhinj i japin vetëm Ukrainës shanse më të mira për të fituar.

Por teoria e fitores së Britanisë mbështetet shumë në akrobacitë e jashtëzakonshme vokale që e ndihmuan Ryder-in të bëhej viral gjatë ditëve të para të pandemisë, kështu që ai nuk mund të përballojë një natë jo ok, nëse dëshiron të thyejë mallkimin 25-vjeçar të Eurovizionit për vendin e tij.
Italia shpreson të organizojë një shfaqje të shtunën mbrëma, për të shënuar Eurovizionin e parë pas Covid-it para një publiku të plotë, ndërsa edicioni i 2020-ës u anulua dhe ai i vitit të kaluar u zhvillua me kufizime të turmës.

Por ky është ende Eurovision, dhe është ende i çuditshëm – kështu që shikuesit e kahershëm që akordohen ekskluzivisht për të tundur kokën nën ritmet e muzikës nuk do të zhgënjehen.
Tashmë është eliminuar Letonia, himni i së cilës ishte për ndërgjegjësimin për mjedisin “Eat Your Salad” dhe fillonte me vargun “Unë nuk ha mish, unë ha perime dhe vaginë”. Organizatorët çuditërisht u kërkuan atyre që të hiqnin pjesën e fundit të vargut, dhe duke bërë kështu fshinë veçorinë e vetme interesante të këngës.

Ndërkohë, Konstrakta e Serbisë e nis këngën e saj, “In Corpore Sano”, me pyetjen që na mban të gjithëve zgjuar gjatë natës: “Cili mund të jetë sekreti i flokëve të shëndetshëm të Meghan Markle?” Pastaj ajo thjesht… vazhdon me atë temë. “Çfarë mund të jetë?”
Konstrakta këndon në gjuhën e saj amtare duke i dhënë vetë përgjigje: “Unë mendoj se gjithçka ka të bëjë me hidratimin e thellë”.

Vitin e kaluar, mikrokombi i San Marinos, pa dalje në det, përfshiu në mënyrë të pashpjegueshme Flo Ridën në këngën e tyre dhe më pas e detyruan reperin e hutuar të ulej dhe të shikonte ndërsa njerëzit e Evropës ngrinin supet me radhë para fuqisë së tij të yllit që po venitej, duke e renditur vendin të katërtin nga fundi.

Këtë vit, Achille Lauro, një njeri që e ka marrë emrin e tij artistik nga një anije lundrimi e famshme ka marrë timonin në dorë për vendin më të vogël në konkurs. Me një tatuazh, estetikë androgjene dhe tekste që e krahasojnë zemrën e tij me një lodër seksi, Lauro është ndoshta djali i keq i Eurovision 2022. (Megjithëse ai ka ende një rrugë për të bërë për të mposhtur fituesit e vitit të kaluar, të cilët përfundimisht u pastruan nga marrja e kokainës pas një videoje virale që ndezi një hetim nga organizatorët.)
Të tjerë për të cilët ia vlen koha juaj përfshijnë Stefanin, përgjigjen e Estonisë ndaj Johnny Cash. Ai ka interpretuar temën perëndimore në videoklipin e tij muzikor dhe megjithëse kredencialet e tij Eastwoodian shtrihen përafërsisht aq sa është në gjendje të veshë një ponço dhe të shikojë i zymtë në distancën e mesme, vokali i tij i fytit dhe refreni tërheqës mund të shqetësojnë kryesuesit.

Dhe më pas Australia. Fillimisht e ftuar në 2015 për të shënuar 60-vjetorin e shfaqjes, Australia vazhdon të tronditë çdo vit, me verë në kuti në dorë, duke qeshur në mënyrë të çuditshme me shakatë e brendshme të Evropës dhe duke shpresuar të arrijë një fitore për fansat e fortë që zgjohen në orët e para për të parë shfaqjen në shtëpi.
Për të qenë të drejtë me Australinë, ata japin gjithçka nga vetja dhe kënga e konkurrentit të këtij viti Sheldon Riley e quajtur me vend “Not the Same” pritet të kthehet në një arritje. Dhe popullariteti i Eurovizionit në hemisferën jugore është dëshmi e fuqisë së tij në rritje, madje edhe në dekadën e tij të shtatë.

Një kundërpërgjigje nga SHBA-të, një krijesë e quajtur “Konkursi i Këngës Amerikane”, të cilin evropianët e shohin me të njëjtën sy të dyshimtë që kanë kur blejnë majonezë të markës së tyre në një dyqan me çmime të lira – përfundoi së fundmi dhe një film nga Netflix në 2020 me protagonist Will Ferrell dhe Rachel McAdams prezantuan demografi të reja në garën e ndjekur me ethe nga të gjithë europianët.

Eurovizioni, me gjithë çuditë e tij, ruan një vend të veçantë në kalendarin kulturor. Por fitorja do të ishte unike dhe tepër e rëndësishme për Orkestrën Kalush dhe është e vështirë të imagjinohet një fitues më popullor në historinë e turneut.